Никита Хонијат: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Нема опис на уредувањето
Ред 3:
== Биографија ==
 
Никита Хонијат (1155 - 1217), познат уште како Никита Акоминат, бил еден од најдобрите византиски историчари. Со неговиот брат Михаил (исто така историчар и митрополит на [[Атина]]), од родното место Хон во [[Фригија]] заминале во [[Цариград]], каде се стекнале со сестрано образование. Тоа му овозможило на Никита блескава кариера во државната служба.
 
Хонијат започнал да работи во време на владеењето на царот [[Мануил I Комнин]] (владеел 1143 – 1180) и прекинал во време на узурпацијата на рестолот од [[Андроник I Комнин]]. Подоцна со доаѓањето на власт на династијата на Ангелите во [[1185]], Никита Хонијат брзо напредувал, па во време на [[Трета крстоносна војна|Третиот крстоносен поход]], во [[1189]] бил управник на темата Филипопол, а делувал и како главен логотет (μέγας λογοθέτης) и одговорен за царските одаи а учествувал и во преговорите со царот [[Фридрих I Барбароса]]. По заземањето на градот од крстоносците, тој успеал да побегне со помош на венецијанските трговци и набргу потоа заминал во [[Никеја]] и му се придружил на царот [[Теодор I Ласкарис]]. Н. Хонијат добил висока положба на дворот, каде и починал во [[1217]] година<ref>http://mn.mk/aktuelno/10313-Vizantiskiot-istoricar-Nikita-Honijat-za-Makedonija-i-Makedoncite http://mn.mk</ref>.
 
Во романот [[Баудолино]] од [[Умберто Еко]] (2000 година) е претставен како доверлив пријател на главниот лик<ref>Milan: Bompiani, 2000. English translation by William Weaver, New York: Harcourt 2002, ISBN 0-15-100690-3</ref>.
 
Хонијат започнал да работи во време на владеењето на царот [[Мануил I Комнин]] (владеел 1143 – 1180) и прекинал во време на узурпацијата на рестолот од [[Андроник I Комнин]]. Подоцна со доаѓањето на власт на династијата на Ангелите во [[1185]], Никита Хонијат брзо напредувал, па во време на [[Трета крстоносна војна|Третиот крстоносен поход]], во [[1189]] бил управник на темата Филипопол, а делувал и како главен логотет. По заземањето на градот од крстоносците, тој успеал да побегне со помош на венецијанските трговци и набргу потоа заминал во [[Никеја]] и му се придружил на царот [[Теодор I Ласкарис]]. Н. Хонијат добил висока положба на дворот, каде и починал во [[1217]] година<ref>http://mn.mk/aktuelno/10313-Vizantiskiot-istoricar-Nikita-Honijat-za-Makedonija-i-Makedoncite http://mn.mk</ref>.
== Наводи ==
{{наводи}}
 
 
 
 
 
Никита Хониат е автор и на реторически дела и писма. Меѓу нив е "Говор составена за читање пред Кир Теодор Ласкарис ..." напишана во крајот на 1206 година Во неа под името Јован мизијскиот е наведен цар Калојан.
 
Во романот на Умберто Еко "Баудолино" (2000 година) еден од ликовите е Никита Хониат претставен како доверлив пријател на главниот лик.