Фредерик Мистрал: Разлика помеѓу преработките

 

Неговото семејство сакало да стане адвокат и затоа тој студирал право во [[Aix-en-Provence|Екс-ан-Прованс]] од [[1848]] до [[1851]] година, кога завршил правен факултет и добил диплома<ref name="maillane"/>.

Потоа, тој станува пејач на независноста на Прованса и особено на [[provençal|провансалскиот]] јазик „првиот литературен јазик на цивилизирана Европа“. Во текот на своите студии на правниот факултет тој ја учи историјата на [[Provence|Прованса]] што некогаш била независна држава. Еманципиран од својот татко, тој носи одлука „''да го подигне, да го оживее во Прованса национлното чувство (…); да ја поттикне ренесансата со воведување на мајчиниот јазик во тој крај(…); провансалскиот да биде на мода преку пламенот на божествената поезија''“. За Мистрал, зборот „нација“ означувал „''луѓе поврзани со јазикот, вткаени во една земја и во една историја''“.

 

 

Наградата ја добил во 1904 година, но за малку ќе ја загубел поради лошиот превод на делото на шведски јазик. Наградата ја поделил со [[José Echegaray|Хозе Ечегарај]]. Оваа награда која е доделена на дело напишано на јазик на малцинство е единствена сѐ до 1978 година, кога на Мистрал му се придружува и [[Isaac Bashevis Singer|Исак Башевис Сингер]], награден за дело напишано на јзикот [[Yiddish|јидиш]]. [[Académie suédoise|Шведската академија]] во објаснувањето ќе наведе дека наградата ја доделува: „Поради поезијата која е толку изворна, толку генијална и толку уметничка, [...], но и поради неговата значајна работа во областа на провансалската филологија“. Поетскиот легитимитет на провансалскиот јазик бил признат на меѓународно рамниште бидејќи Нобеловата награда укажува на неговата универзална вредност и го издига над регионалното значење<ref name="locirdoc"/>.