Битка кај Плиска: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 1:
{{Infobox military conflict|
conflict=Битка кај Плиска|
image=[[File:The Great Basilica Klearchos 2.jpg|300px]]|
caption=Плиска|
|partof=[[Византиско-бугарски војни]]
|date=26 јули 811|
place=[[Плиска]] |
result=бугарска победа|
combatant1=[[Прво Бугарско царство|Бугарија]]|
combatant2=[[Византија]]|
commander1=[[Крум]]|
commander2=[[Никифор I]]{{KIA}}|
strength1=62,000<ref>Scriptor Incertus, p.148-149</ref> (uncertain)|
strength2=60,000–80,000 (estimated)<ref name="Ivanov">{{Cite journal
| last = Ivanov | first = Ivo | title = The Address of a Victory | journal = Bulgarian Soldier | volume = 6 | pages = Online Edition (in Bulgarian)
| url = http://bgsoldier.eamci.bg/Scripts/isapiVWB.dll/theme?THEMEID=87232
| date = June 2007 | nopp = true }}</ref><ref name="Rakovski">[http://rdsc.md.government.bg/BG/About/VoennaIstoria/1_08Krum.php Military history of Bulgaria]</ref>
|
casualties1=непознато|
casualties2=целата армија, вклучувајќи го императорот|
}}
'''Битката кај Плиска''' се одвила на [[26 јули]] [[811]] година во близина на [[Плиска]], денешна [[Бугарија]], помеѓу силите на [[Византиската империја]] и силите на [[Прво бугарско царство|Бугарија]]. Битката е дел од [[Византиско-бугарски војни|Византиско-бугарските војни]], а завршила со победа на [[Бугари]]те и убиство на византискиот император [[Никифор I]].
Ред 5 ⟶ 26:
Во периодот 808-809 година хан [[Крум]] го поддржал бунтот на Бугарите во долината на реката [[Струма]], приклучувајќи им ги земјите кон својата држава. Во [[809]] година бугарските војски предводени од хан [[Крум]], [[Опсада на Сердика (809)|ја зазеле]] византиската [[Сердика (тврдина)|тврдина Сердика]]. Одговорот на византискиот император не задоцнил кога во почетокот на 811 година [[Никифор I]] организирал воен поход кон [[Плиска]], главниот град на бугарските ханови.
Кан Крум презел дипломатски мерки за мир, но Никифор го отфрлил неговиот преедлог "''поради сопствените злонамери и поради едномислието на своите советници''"<ref>Цитат на
Византиската воена кампања се одликувала со невидени злосторства над локалното население, кое било подложено на колење без разлика на пол и возраст. Крум повторно се обратил кон него со следниве зборови: "''Ете, ти победи. И затоа, земи, што ти е потребно, и оди си со мир".'' На тој начин Крум сакал да ја заштити земјата од понатамошни злосторства и разрушување. Но, византискиот император опседнат од успесите, не сакал да слушне за мир.
| |||