Василиј I Македонецот: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето
Ред 23:
|mother =
}}
'''Василиј Први''', наречен уште '''Македонецот''', (околу [[811]]- [[29 август]] [[886]] год.) е [[Византија|византиски]] [[Византиски цареви|император]] кој е родоначалник на [[Македонска династија|Македонската династија]]. По потекло Василиј ебил [[Ерменци|Ерменец]], од ерменска фамилија или мешано [[Словени|словенско]]-ерменска, која стотина години живеела во Адријанопол (сега [[Едрене]]), и поради тоа што ебил роден во [[Македонија (тема)|тема Македонија]], во сите византиски извори е наречен Македонец, а неговата династија - династија на Македонците - „Македонос“<ref>Ibidem, p. 228; cf. GSBH, V, p. 155 </ref><ref>"Basil I." Encyclopedia Britannica. 2005.</ref><ref> Извадоци од меѓународната конференција ЕРМЕНСКИ КОНСТАНТИНОПОЛ организирана од Р.Г. Хованисијан, УКЛА, 19-20 мај, 2001, УНИВЕРЗИТЕТ НА КАЛИФОРНИЈА, ЛОС АНЏЕЛЕС, АУДИТОРИУМ ДИКСОН.</ref>
==Потекло, ран живот и патот до царската власт==
Василиј по потекло бил од темата [[Македонија (тема)|Македонија]] и израснал во крајна беда. Барајќи среќа, дошол во [[Цариград]] и тука благодарение на својата голема физичка сила, станал коњушар на царскиот двор. Со тоа започнало неговото необично издигнување, за кое имал да им заблагодари како на своите способности, така и на царевата ќуд. Му станал интимен пријател на [[Михаил III Пијаница|Михаил III]] и маж на неговата некогашна љубовница Евдокија Ингерина. Со железна енергија, не запирајќи се пред ништо, тој се стремел кон највисоката власт. Поради тоа дошол во судар со цезарот Варда, но Михаил III толку подлегнал на влијанието на својот љубимец што без двоумење го жртвувал вујкото. Со прелага и кривоклетство Василиј и Михаил III го намамиле големиот државник во клопка: при походот на [[Крит]], кога за време на одмор цезарот седел на престолот до својот на својот внук од сестра, василиј го нападнал од зад плеќи и го убил со сопствена рака на [[21 април]] [[866]]г. Наградата била круна на совладетел што Михаил III му ја подарил по враќањето во Цариград, на [[26 мај]] 866г. Сега Василиј добил од Михаил III се она што овој можел да му даде. Последниот чин на крвавата трагедија е забрзан со тоа што Михаил III, како што бил ќудлив и непоуздан, почнал да го менува расположението кон својот совладетел. Ноќта меѓу [[23 септември|23]] и [[24 септември]] [[867]]г., по дворската гозба, Василиј и неговите пријатели го убиле пијаниот цар во неговата ложница.<ref>Г.Острогорски. Историја на Византија. Скопје, 1992, стр.: 284-285. </ref>