Нејски мировен договор: Разлика помеѓу преработките
[непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Создадена страница со: --~~~~Ѓ.Никола <gallery> [[Податотека:Http://www.mn.mk/images/stories/aktuelno/deca-begalci.jpg|мини|Бегалци од Егеј... |
сНема опис на уредувањето |
||
Ред 5:
]]
</gallery>
'''Нејскиот мировен договор е потишан на [[27
„Доброволнa“ размена на населенијата и принудното иселување на
Оваа конвенција наречена „Конвенција меѓу Бугарија и Грција за замена и доброволна емиграција на мацинставата“ е објавена во тогашните владини весници на
[[Грција]] и [[Бугарија]].
Целиот текст на Конвенцијата е објавен и во трудот:
Ред 15:
Wurfbain Andre, Dr. Fs-ciences politiques, L`echangeGreco Bulgaredes minorities etniques. Laisanne – Geneve – Neuchatel- Vevey – Monterux – Ber-ne-Bale, 1930 со наслов Convention entre la Grece et la Bulgarie relative a l`emigration reciproque, signee a Neuilly – Sur – Siene le 27 novembre 1919, p 183-187.
Конвенцијата содржи 16 члена и е потпишана од премиерот на [[Грција]] [[Елефтериос Венизелос]] и министерот за надворешни равоти на [[Грција]] [[Николаос Политис]],
од една страна и премиерот на [[Бугарија]] и министер за надворешни работи , [[Александар Стамболиски]] од друга страна.
И покрај големите емигрирања на
Имајќи го предвид овој факт,
Нејскиот мировен договор.
Конвенцијата предвидуваше „добоволнa“ размена на населенијата помеѓу [[Бугарија]] и [[Грција]]. Ова намерно наметнување имаше за цел да го озакони принудното иселување
на
ослободи од грчкото население што живееше во тогашна [[Бугарија]], посебно во [[Пловдив]] и околината, како и во црноморските [[градови]] и [[села]].
За таа цел беше предвидена и гарантираната отштета на нивниот недвижен имот, за што уште од [[20 септември]] [[1920]] година, беше именувана специјална комисија,
позната како Грчко-бугарска комисија на Советот на
Во комисијата имале и двајца странци, полковникот A.C. Corfe од [[Нов Зеланд]], претседател на комисијата и мајорот Mariel de Roover од [[Белгија]], потпреседател на комисијата .
Во комисијата влегле и еден Грк и еден Бугарин. Самата конвенција сепак во пракса се покажа одвишна, како и формирањето на самата комисија.
За период од три години од именувањето и функционирањето на комисијата се увиде дека ниту Макеоднците, ниту Тракијците кои живееле во рамките на грчката држава,
а ниту Грците што живееле во [[Бугарија]] , немале никаква намера доброволно да ги напуштт своите огништа.
За периодот од есента [[1923]] година, користејќи ги услугите на мешовитата комисија во двата правци биле иселени одвај [[800]] лица од кои [[Македонци]] биле помалку
од една третина, односно не повеќе од [[250]] лица.
Меѓутоа, еден друг чинител за Македонците имаше мошне значајна последица за измените на етничкиот состав на [[Егејска Македонија]], а тоа беше [[Грчко-
Мегалоидеатските аспирации на грчката олигахиска клика кон [[Мала Азија]], посебно кон поморските делови на [[Мала Азија]], кои ги сметаше за свои, како „историско право“, што наводно произлегуваше од некогашната
Оваа војна која траела од [[1919]]-[[1922]] година и во која загинаа многу [[Македонци]] мобилизирани од страна на грчките војски, заврши со тотален пораз на [[Грција]].
[[Турција]] ја искористи победата и на [[Грција]] и ја наметна
Во пракса, уште во текот на воените операции, во [[1922]] година, Турците насила го гонеле грчкото население од малоазиското крајбрежје кое во текот на [[1923]] година и [[1924]] година мораше во целост да се исели во [[Грција]] со сила на оваа конвенција.
[[Грција]] се најде во крајно неповолна ситуација, зашто не само што беше воено поразена и економски ослабена, туку засекогаш да се откаже од великоидеатските
планови за [[Мала Азија]]. Од друга страна пак оваа состојба ја искористи 1 230 000 лица да ги насели на територијата на [[Егејска Македонија]].Тоа и овозможи во целост да го измени етничкиот состав на [[Егејска Македонија]]. Така во овој дел биле населени повеќе од 640 000 доселеници, додека пак по силата на [[Договор од Лозана (1923)]] од [[Егејска Македонија]] во [[Турција]] биле иселени повеќе од 300 000 Турци и други муслимани од кои голем дел од нив биле македонски муслимани.
Значи ситуацијата беше искористена и за принудно иселување на
во македонските домови биле сместувани по едно и повеќе бегалски семејства. Оваа појава беше најкарактеристична во пограничните реони , со цел животот на Македонците да се направи неподнослив.
Присилното сместување беше проследено со одземање на ниви, инвертар и друга покуќнина. Не изостануваше и физичкиот терор и други видови притисок. Освен тоа во цела [[Македонија]] беа формирани гонечки вооружени одреди, кои, под изговор дека гонат комити, ги малтретираа македонските семејства, вршеа масовни апсења,па дури и поеднинечни и масовни убиства. Меѓу помасовните убиства е убиството на [[19]] македонски селани од селата [[Трлис]],
Многубројните терористички напади врз македонскиот народ од [[Егејска Македонија]] довело до масовно иселување во [[Пиринска Македонија]] и [[Вардарска
Овие [[Македонци]] беа принудени да се иселат затоа што се најдоа во многу тешки и неподносливи услови, постојано тероризирани, провоцирани од грчките власти и од вооружените групи. Беше природно единствениот излез за спас на нивните семејства да го бараат во бегство, со иселување, мислејќи дека на тој начин ќе се спасат од бесилка, од физичките и психичките малтретирања и дека ќе се ослободат од кошмарот во кои беа ставени, барајќи речативен мир во емиграцијата.
'''
|