Генотип: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 5:
<ref>Hartl D., Jones E. (2005): Genetics: Analysis of genes and genomes, 6th Edition, Jones & Bartlett, New York, ISBN 0-7637-1511-5.</ref><ref>Krebs J. E., Goldstein E. S., Kilpatrick S., T. (2014): Lewin's Genes XI. Jones & Bartlett Publishing, Burlington, ISBN 13-978-1449-65985-1.</ref><ref>Lawrence E. (1999): Henderson's Dictionary of biological terms. Longman Group Ltd., London, ISBN 0-582-22708-9.</ref><ref>King R. C., Stransfield W. D. (1998): Dictionary of genetics. Oxford niversity Press, New York, Oxford, ISBN 0-19-50944-1-7; ISBN 0-19-509442-5.</ref><ref>Lincoln R. J., Boxshall G. A. (1990): Natural history - The Cambridge illustrated dictionary. Cambridge University Press, Cambridge, ISBN 0 521 30551-9.</ref>
Всушност, генот ја опфаќа истата суштина како и [[геном|геномот]]. Во врска со [[биологија|биолошките]] основи на изразување на индивидуалната варијација, неопходно е да се познава природата на интеракцијата на генотипот и надворешната средина и на создавањето на поедини [[фенотип|фенотипски својства]] и [[организам|организми]] во целина. Бидејќи во [[генетска анализа|генетската анализа]] се посматра ограничен обем на индивидуалната променливост, вообичаено е поимот на генотип да се однесува и на генетичките фактори на некои својства и на нивните комбинации. Од друга страна, и фенотипските особини може да се посматраат парцијално или комплексно. ▼
▲Во врска со [[биологија|биолошките]] основи на изразување на индивидуалната варијација, неопходно е да се познава природата на интеракцијата на генотипот и надворешната средина и на создавањето на поедини [[фенотип|фенотипски својства]] и [[организам|организми]] во целина. Бидејќи во [[генетска анализа|генетската анализа]] се посматра ограничен обем на индивидуалната променливост, вообичаено е поимот на генотип да се однесува и на генетичките фактори на некои својства и на нивните комбинации.
Со генотип и со фенотип се означуваат и некои групи [[организам|организми]] со одредени заеднички наследни својства.
Наследувањето на многу нормални и патолошки својства може да се објасни со основните постулати на [[Gregor Mendel|менделeeвската генетика]], без оглед на природата на варијацијата (боја, облик, големина, [[морфологија|морфолошка]] и [[анатомија|анатомска]] структура, [[функција]], [[биохемија|биохемиски]] состав, ментален и [[етиологија|етиолошки]] склоп и др.) или на нејзиното ниво (молекуларно, клеточно, ткивно, органско и индивидуално). Но, организмот не е прост збир на поединечни особини и елементи, а поседувањето на еден ген не значи дека неговите носители нужно имаат и соодветни обележја. Сите воочливи особини на организмот во најголем број случаи се резултат на заемното дејствување на гените (''[[полигенија]]''), односно одереден ген поливалетно (''[[плеотропија]]'') влијае врз формирањето на повеќе својства (''[[полифенија]]''). Треба да потсетиме дека и при хипотетични услови за учеството на комплетниот генотип во формирање на секое индивидуално својство, гените во [[гаметогенеза|гаметогенезата]], изземајќи ги [[врзаните]]) гени, независно ги [[сегрегација|сегрегираат]] односно ги одржуваат индивидуалноста и партикуларизмот. [[Гамет|гаметите]] ја содржат генетичката шифра на сите индивидуални својства и потенцијали (од кои некои воопшто не се изразуваат), што во принцип не се однесува на сите соматични клетки и ткива – во кои се реализираат само нивните специфични констелации.<ref>Bajrović K, Jevrić-Čaušević A., Hadžiselimović R., Ed. (2005): Uvod u genetičko inženjerstvo i biotehnologiju. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-1-8.</ref>
| |||