Робинзон Крусо: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Одбиени последните 2 промени во текстот (од 185.2.189.138) и вратена преработката 3325610 на Тиверополник
Ред 29:
 
Со својата преголема желба, Робинзон - како лекомислен и непослушен син, заминува од дома и се качува на брод заедно со останатите морнари. Бродот испловува на 1 септември 1651 година, кога Робинзон има осумнаесет години. Пред да излезат од устието Хамбер, задувал силен ветер и голема бура го зафатила бродот. Додека траела бурата Робинзон се каел што ги напуштил своите родители и си ветил дека ако преживее ќе се врати дома. За кратко време бурата стивнала и тие пристигнале во Јармут. Но таму Робинзон заборавил на своите ветувања и мисли што побрзо да се врати дома. Наместо да се врати во Јорк, Робинзон заминал за Лондон каде што запознал еден постар капетан кој му предложил да патува со него. Тоа патување во Африка и Нова Гвинеја било единственото среќно патување за Робинзон. Но по враќањето во Англија стариот капетан починал, и Робинсон бил принуден своето второ патување да го изведе без неговата помош. На тоа патување Робинзон бил заробен од пирати - Турци од Салех. Откако живеел неколку години како роб во Мароко се запознал со едно момче по име Ксури и заедно успеале да побегнат. Пловеле долго време со чунот сè додека не здогледале еден португалски кораб кој ги однел во Бразил. Таму Робинзон останал неколку години и направил плантажа со шеќерна трска. Живеел среќно се до моментот кога повторно се качил на кораб.Коработ тргнал на 1 септември 1659 година (истиот ден во кој 8 години порано побегнал од дома). После дванаесетиот ден од нивната пловидба задувал силен ветер и голема бура го зафатила коработ. Коработ не ги издржал силните бранови и ветерот и се распарчил. Робинзон бил во бесвест, а кога се освестил сватил дека е единствениот преживеан во бродоломот. Откривајќи дека се наоѓа на пуст остров, Робинзон Крусо како да ја гледа смртта пред очи. Без храна и вода, без облека и оружје, изнемоштен и завиен во таинственост, тој се покајува што ги напуштил родителите и својата татковина, но веќе е доцна. Во неговите очи се станува непирајтел - шумењето на дрвјата, крикот на вознимирената птица, острите очи на непознато животно.
Очекувајки во секој момент да биде распарчен од некој крволочен ѕвер, а не мајќи никаква можност да го напушти островот, Робинзон Крусо останува во оваа дивина, подготвувајќи да се одбрани од секаков непријател. гомно
Од оштетениот брод, успева да ги земе залихите на храна, облеката, оружјето, барутот, алатките и се она што може да го искористи за создавање на свој дом. Охрабрен почнува да го создава необичното живеалиште, да го осигури од секаква опасност и полека почнува да го открива таинствениот остров.
Преку ловот обезбедува месна храна, од некулкуте семки јачмен и ориз (кои му се истурија на земјата набрзо по пристигнувањето на островот) добива жито, а од фатените диви кози и јариња создава свое мало стадо. Робинзон Крусо се помирува од самотијата,иако ги има своите пријатели-животните и наоѓа некакво свое спокојство, надевајќи дека еден ден, додека сѐ уште е жив, ќе биде откриен и спасен.
Ред 46:
'''„''' Наскоро откако се доселив на островот, оденаш ми текна дека ќе ми се измеша времето и дури и ќе престанам да ги разлкувам неделите од далечните дни, ако не направам календар.
Календарот го направив вака: Со секира изделкав голема греда и ја забив во песокот на брегот. На
истото она место каде што ме исфрли бурата, а врз оној столб заковав накрсно една штица на која со јадри букви ги изрежав селдните зборови „Овде прв пат стапив на 30 септември 20151659 година“
Оттогаш секој ден на столбот делкав по една реска во вид на куса цртичка. По секој шест цртички
правев една подолга - тоа означуваше недела, а реската што го означуваше првиот ден од секој