Кога Виктор Иго во [[1870]] година се вратил во Париз, народот го прогласил за народен херој. За краток период послепо неуспешните избори за Народното собрание, тој добил мал [[мозочен удар]], ја доживеал опсадата на Париз, неговата ќерка завршила во умоболница душевна [[болница]], а неговитеумреле дваи синанеговите умреледвајца синови. Неговата ќерка Леополдина се удавила во бродолом во [[1843]] година, неговата сопруга Адел умрела во [[1868]] година, а неговата верна љубовница Жилиет Друе умрела во [[1883]] година, две години пред смртта на Иго.
Во [[1881]] Викторгодина, Иго го прославил својот 79 роденден. Во чест на тоа му била направена голема прослава., Му била направенасо најголемата парада во француската историја. Народот марширал шест часа од “Авени„Авени д'Елеј”Елеј“ до [[Елисејски Полиња|Елисејските Полиња]] и до самиот центар на Париз. Народот марширал 6 сати за да помине пред станот на Иго, а тојИго седел на прозорецот и го гледал народот. СекојВиктор чекорИго одумрел парадатана бил83 направенгодини и испланиранбил погребан во честПантеон, а на Викторнеговиот Игопогреб присуствувале повеќе од два милиони луѓе.
Виктор Иго умрел на 83 години. Неговата смрт била испратена со јавно жалење и плачење. Во светот не го цениме само како еден од најдобрите писатели, туку и како борец за Третата Република и демократијата во Франција. Повеќе од 2 милиони луѓе биле на неговиот погреб. Тој бил погребан во Пантеон.
