Франц Шуберт: Разлика помеѓу преработките

'''Франц ПетарПетер Шуберт''' ({{lang-de|Franz Schubert}}; {{роден на|31|јануари|1797}} – {{починал на|19|ноември|1828}}) е— [[Австрија|австриски]] [[композитор]], кој е сметан како последниот мајстор од [[Виенска класична школа|Виенската класична школа]] и е еден од најраните поборници на музичкиот [[романтизам]].

И покрај тоа што умрел на возраст од 31 година, има напишано околу шест стотини романтични песни (композиции), како и многу [[симфонија|симфонии]], [[соната|сонати]], квартети, неколку [[опера|опери]] и многу други дела. Со природен талент за мелодии и лирика, Шуберт се вбројува во најнадарените композитори на [[19 век|19-иот векXIX]].

Франц Шуберт е единствениот голем претставник на Австрија поточно Виенски романтичар во првата половина на XIX век. Се родил 1797г1797 г. во виенското предградие Лихте како син на директор на основно училиште. Својот муз. талент го покажува рано кога почнува да учи пијано, виолина и пеење. Во 1808 год. по успешно положениот испит пред А. Салиери, Шуберт влегува во дворскиот детски хор т.е школа каде учениците освен музичка добивале и општо образование. Во таа школа постоел и детски оркестар кој настапувал секоја вечерво кој Ш.. Настапувал како виолинист темелно запознавајќи многу дела од класичната музичка литература. Тука се раѓа она восхитување пред делото на Бетовен, восхит и почитување кои Ш. Ќе ги задржи до крајот на животот. Во 1812 г. тој учи композиција со Салиери, иако најголем дел од своето композ. знаење го стекнува како самоук со истрајно и темелно проучување на дела од муз. минато. По мутирањето на гласот го напушти детскиот хор, а тие години доаѓа до судир со татко му и Шуберт почнува да живее самостојно. Живеејќи од тогаш еден живот полн со неизвесност Шуберт наоѓал утеха во работата и во несебичноста на неколку добри пријатели кои материјално го потпомагале сфајќајќи го неговиот талент. Скоро целиот живот го поминува во Виена, во напорна работа, но и во средби со верниот круг на пријатели во кој Ш. играл централна улога т.н Шубертијади. Подолго време измачуван од кревкото здравје, Шуберт умира во Виена во станот на својот брат 1828г. токму тогаш кога имал намера уште еднаш да го проучи контрапунктот со Симон Зехтер-аналитичар. Композиторот врз чии дела издавачите стекнале богатство не оставил ништо зад себе освен облеката и купишта испишана хартија и партитури.