Космичко зрачење: Разлика помеѓу преработките

Изразот „Космички зраци“ бил употребен од [[Роберт Миликан]] кој докажал дека радијацијата не потекнува од земјата и не е произведена од атмосферски електрицитет. МиликенМиликан верувал дека космичките зраци се високо енергетски фотони придружени со електрони кои се произведени поради Комптоновиот ефект на гама зраци. И самиот Комптон верувал дека космичките зраци се наелектризирани честички. За време на периодот од 1927 до 1937 различни експерименти демонстрирале дека космичките зраци се позитивно наелектризирани честички и дека при навлегувањето во атмосферата главно се дезинтегрираат на електрони и миони. Мионот се верувало дека е нестабилна честичка кој ја предвидел [[Хидеки Јукава]] во 1935 година во неговата теорија за нуклеарна сила. Експериментите покажале дека остатоците од мионскиот распад кои опстануваат 2,2 микросекунди се претвораат во електрони и неутрина кои силно реагираат со јадрото на молекулите а резултатот на таа реакција се нарекува Јукава честичка. Оваа мистерија била разрешена со откритието на пионот во 1947 кој е произведен преку директни високоенергетски јадрени судири, а резултатот на тоа се миони и едно неутрино кое е стабилно 26 наносекунди. Секвенцата пион → мион → електрон директно била набљудувана преку електронски микроскоп, така што се набљудувале патеките на честичките низ посебен вид на фотографска плоча наречена нуклеарна емулзија. Во 1948 набљудувањата со нуклеарната емулзија направени во балони на големи висини, на работ на земјината атмосфера од страна [[Готлеб]] и [[Ван Ален]] покажале дека примарните космички честички се составени од протони, а одреден дел се алфа честички односно јадра на хелиум, а останатиот дел се јадра на потешки елементи