Коста Паница: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Jingiby (разговор | придонеси)
Тенденциозно и без мотиви.
Одбиена последната промена во текстот (од Jingiby) и вратена преработката 3291805 на Dalco26
Ред 9:
}}
 
'''Костадин (Коста) Атанасов Паница''' (1857-1890) бил бугарскиармиски револуционер,офицер подоцнаи офицермајор одво бугарската армија и политик. Учесник во бунтови и востанија против отоманската власт во Бугарија и Србија, организатор на македонското иселеништво во Бугарија, доброволец во Српско-турската војна (1876-1878 г.), Руско-турската војна (1877-1878) и Српско-бугарската војна (1885).
 
Коста Паница е роден во Трново, северна Бугарија, во 1857 г. Потеклото му е од трновското село [[Дебелец]].<ref>Историјата на родот на Паница датира уште од пред 1700 година. Дедиње му биле многу строги и опишале целата негова историја. "Ги чувам некои стари бумаги, таму сè е напишано на многу стара хартија, со специјално мастило, најверојатно со перо. За тоа кој што има работено со што се занимавал, кој со кого бил партнер, и конечно причината за смртта на секој ", раскажува д-р Паница. Презимето му тргнува од периодот 1690-1710 година. Тогаш неговите предци живееле во Великотрновското село Дебелец. [http://www.segabg.com/article.php?id=37326 Васил Паница: Род без памет е род без иднина, Екатерина Терзиева, в-к “Сега”, 15.12.2006 г.]</ref><ref>''Паница, броен род, кој продолжува да дава видни личности. Историјата на родот започнува околу средината на 18 век, кога Димитар (овчар или орач) од селото Дебелец се преселува во Трново.'' Кой кой е сред българите ХV-ХIХ в: 501 имена от епохата на османското владичество, Илия Тодев, Издател Анубис, 2000, стр. 205.</ref> Кон 1690 година неговите предци живееле во Дебелец, а околу средината на 18 век, се преселиле во Трново. Неговиот татко Атанас Николов (1802-1872) бил роден во Трново. Атанас бил трговец и имал два бракови. Неговата прва жена Мариола умрела млада и од неа останале 4 деца. Од неговиот втор брак со сосетката му Венета се родиле Коста и уште две деца.<ref>Военно-исторически сборник, том 37, Институт за военна история, 1968 г., [http://books.google.bg/books?ei=LJNhUsjcL4WWswbniYCAAg&hl=bg&id=klsNAQAAIAAJ&dq=%D0%BF%D0%B0%D0%BD%D0%B8%D1%86%D0%B0+%D0%BA%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%B0+%D0%B0%D1%82%D0%B0%D0%BD%D0%B0%D1%81&focus=searchwithinvolume&q=%D0%B2%D0%B5%D0%BD%D0%B5%D1%82%D0%B0 стр. 41.]</ref> Таткото Атанас не употребувал прекарот на неговиот дедо, хаџи Георги Димитров - "Паница" како презиме, но некои од неговите деца го прифатиле подоцна името Паница. Меѓу нив бил и Коста.
Ред 21:
3а време на [[Македонско востание|Македонското Кресненско-Разлошко Востание]] (1878-1879), Коста Паница е задолжен за собирање пари, купување оружје и прибирање доброволци. По задушувањето на востанието во мај 1879 г. Паница е на служба во воената милиција во Источна Румелија, па заминува во Санкт Петербург, каде во меѓувреме ја завршува Санктпетербуршката Воена академија. Во мај 1884 г. се враќа во Кнежеството Бугарија, во Русе, каде следи унапредувањето во чин на Капетан.
 
На 27 декември истата година, Паница повторно се јавува како основач и организатор на здружение на Македонци иселеници, наречено [[„Александар Македонски“]] во Русе.<ref>[http://macedonia-history.blogspot.com/2010/10/kosta-shahov-edno-osvetlenie-po-nashite.html Коста Шахов, “ЕДНО ОСВЕТЛЕНИЕ ПО НАШИТЕ РАБОТИ”, стр. 40]</ref> Како член на Бугарскиот таен централен револуционерен комитет во Пловдив учества активно во Соединението на Кнежество Булгарија и [[Источна Румелија]] во септември 1885 година.
 
3а време на Српско-бугарската војна ([[1885]]) командува со Смолчанскиот партизански одред<ref>[http://www.promacedonia.org/dibo/jvd/jvd_4_1.htm Jордан Венедиков, “История на доброволците в Сръбско-българската война”. Софиja, 1935, стр. 138-143]</ref>, во кој што влегуваат стотици доброволци от Македонија. По војната, во 1886 станува председател на Македонскиот револуционен комитет „Искра“ <ref>[http://macedonia-history.blogspot.com/2006/11/isaja-radev-mazovski-mazovski-isaja.html Исаија Мажовски, "ВОЗПОМИНАНИЈА", Софија, 1922 г., стр. 28]</ref>. Кратко потоа влегува и во високата, државна политика на Бугарија. 3а време на превратот против кнез [[Александар I Батенберг]] (9 август 1886 г.) и по повлекувањето на кнезот, игра значајна ролја во државната политиката, председател е на Воениот суд. Откако кнез [[Фердинанд I]] доаѓа на бугарскиот престол, Паница го смета за узурпатор. Коста Паница влегува во конфликт и со својот соработник, и многу често истомисленик [[Стефан Стамболов]], поради македонското прашање.