Фридрих Вилхелм Јозеф фон Шелинг: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето
сНема опис на уредувањето
Ред 18:
influenced = [[Георг Вилхелм Фридрих Хегел|Хегел]], [[Семјуел Тејлор Колриџ|Колриџ]], [[Сорен Кјеркегор|Кјеркегор]], [[Мартин Хајдегер|Хајдегер]], [[Паул Тилих|Тилих]], [[Чарлс Сендерс Пирс|Пирс]], [[Јохан Волфганг фон Гете|Гете]], [[Емил Факенхајм|Факенхајм]], [[Славој Жижек|Жижек]], [[Олаво де Карваљо|Карваљо]]
}}
'''Фридрих Вилхелм Јозеф (фон) Шелинг''' ([[гер.]] ''Friedrich Wilhelm Joseph von Schelling''; [[27 јануари]] [[1775]] - [[20 август]] [[1854]]) — германски философ, претставник на [[идеализам|идеализмот]]. Стандардната историја на философијата со него ја постигнапостигнала средината во развојот на германскиот идеализам, сместувајќи го него меѓу Фихте, неговиот ментор пред 1800, и Хегел, неговиот поранешен универзитетски цимер и некогашен пријател. Толкувањето на философијата на Шелинг е често тешкo, поради постојано менување на природата. Некои интелектуалци го опишуваат него како променлив мислител кој, и покрај тоа што е брилијантен, скока од тема на тема и му недостига синтетизирање за да формирање на целосен философски систем. Други ја оспорија идејата дека мислењето на Шелинг е обележано со големи прекини, наместо да докажат дека неговата философија секогаш се фокусира на неколку заеднички теми, особено на човековата слобода, апсолутното, и односот помеѓу духот и природата.
 
Генералните рамислувања на Шелинг биле запоставени, посебно во земји од англиско говорно подрачје,како што било со неговата подоцнежна работа за митологија и откровение (од кои голем дел останаа непреведени). Ова не произлегува само од надмоќта на Хегел, чии сериозни дела го прикажуваат Шелинг само како едноставна додавка во развојот на идеализамот, но исто така и од неговата „Философија на природата“ , која научниците ја изложија на потсмев за нејзиното "смешно" аналогизирање и недостатокот на емпириска ориентација. Во последниве години, научници Шелинг ги нападнаа двата извора на запоставувањето .