Во своите последни години ги компонирал своите најпознати опери „''Девојка Орлеанска''“, „''Мазепа''“ и „''Евгениј Онегин''“. Помеѓу останатите негови познати дела спаѓаат „''Капричо Италија''“, „''Концерт за клавир и оркестар бр. 2 во Г- дур, опус 44''“, „''Концертна фантазија за клавир и оркестар''“ и „''Манфред симфонија''“. Повторен финансиски подем композиторот доживеал во [[1884]], а во [[1887]] година го открил својот талент како [[диригент]]. Следат концертни турнеи низ цела [[Европа]]. Во [[1891]] имал концертна турнеја во [[Њујорк]], [[Филаделфија]] и [[Балтимор]].
Од [[1888]] настанале неговите последни познати дела: балетот „Трнорушка“, „Хамлет увертира“, „Пикова дама“, „Петта симфонија во е- мол, опус 64“ и балетот „Оревокршачка“. Во годината на својата смрт (1893) ги компонирал недовршениот „Концерт за клавир и оркестар во Ес- дур“ и „Шеста симфонија во х- мол „Патетична“, опус 72“.
Чајковски починал ненадејно, на 53- годишна возраст, а неколку дена претходно ја диригирал „Патетична симфонија“. Причините за смртта до денес не се разјаснети. Според наводите на неговиот брат Модест, Чајковски се заразил од колера која пустошела низ [[Санкт Петербург]].
