Создавачи на сметки, Автопатролери, Автопрегледувачи, Автооценувачи, Бирократи, Уредници, Администратори на посредникот, Исклучоци од IP-блокирање, Патролери, Оценувачи, Администратори
1.023.116
уредувања
с
нема опис на уредувањето
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
сНема опис на уредувањето |
сНема опис на уредувањето |
||
|
}} -->
| awards = {{awd |„[[Ханс Кристијан Андерсен (награда)|Ханс Кристијан Андерсен]]“ за пишување |1960}}
}}
}}'''Емил Ерих Кестнер''' ({{lang-de|Emil Erich Kästner}}; {{роден на|23|февруари|1899}} – {{починал на|29|јули|1974}}) — [[Германија|германски]] писател, поет, сценарист и сатиричар, познат посебно по хуморот и [[Книжевност за деца|книгите за деца]]. Добитник е на престижната меѓународна награда „[[Ханс Кристијан Андерсен (награда)|Ханс Кристијан Андерсен]]“ во 1960 г. за неговата автобиографија „Кога бев мало момченце“ (''Als ich ein kleiner Junge war'').<ref name=andersen/><ref name=ibby-kastner/> Познат е по делата како „Двојната Лота“, „Емил и детективите“, „Земја дембелија“ и други.▼
[[Податотека:ErichKästner1968.jpg|мини|десно|Кестнер на снимање во Минхен во 1968 г.]]
[[Податотека:Dresden Albertplatz Kaestner-Denkmal von Eike-Kuntsche 1.jpg|мини|десно|исправено|Споменик на Кестнер во Дрезден]]▼
▲
==Живот и дело==
==Книги за деца==
▲[[Податотека:Dresden Albertplatz Kaestner-Denkmal von Eike-Kuntsche 1.jpg|мини|десно|Споменик на Кестнер во Дрезден]]
Ерих Кестнер е оптимист, но тој не го идеализира ни животот ни детскиот свет. Тој не пишува за да им се допадне на децата, туку за да им ги открие вистините за животот. „Емил и детективите“ е првото дело со кое Кестнер станал славен не само во својата татковина, туку и низ светот. Книгата содржи интересна галерија на јунаци: мајката на јунакот госпоѓа Фишбајн, инаку фризерка, неговата баба, братучедот Хигхен, останатите деца-детективи, крадецот Грундајс и други. Емил е без татко и уште од пет години за него се грижи неговата мајка која сака Емил да не почувствува дека е со еден родител. Емил е одличен ученик. Кестнер возбудливо и едноставно раскажува как опатувајќи во воз, додека спие човекот со тврда шапка, Грундајс му ги краде парите, и како детективите го фаќаат. Во фабулата се преплетуваат можното и неможното. Некои критичари овој роман го нарекоа „хигиенска книга“ после толку нездрави книги за деца.
| |||