Орово: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Нема опис на уредувањето
Ред 22:
}}
 
'''Орово''' (или '''Рахово''',[[грчки јазик|грчки]]: ''Πυξός'') е село во крајниот северозападен дел на [[Егејска Македонија]] во реонот на [[Преспа (општина)|Општина Преспа]] во [[Грција]]. До [[1949]] година селото било населено исклучиво со [[Македонци]]. По [[Грчка граѓанска војна|Граѓанската војна]], селотоСместено е целоснона раселено1080 иметри уништено.надморска Денесвисочина еблизу останатадо самосамата селскатагрчко-македонска цркваграница<ref>Симовски, „СветиХ. Никола“Тодор. Денес''Населените некогашнитеместа жителиво наЕгејска ОровоМакедонија''. и нивните потомци се населени во [[Скопје]], [[Битола]],1998. битолскотоКнига село [[Кравари]]II, [[Тетово]],стр. [[Гостивар]], [[Полска]], [[Австралија]], [[Америка]], [[Канада]] итн167</ref>. Пред извесно време неколкумина поранешни жители на Орово издадоа монографија посветена на селото.
 
==Историја и население==
Селото Орово било чисто македонска населба со статус на самостојна општина според царската наредба 259/21 од 19.12.1918 година<ref>Симовски, Х. Тодор. ''Населените места во Егејска Македонија''. Скопје, 1998. Книга II, стр. 167</ref>. Според К'нчов селото броело 172 жители, а Милоевиќ го спомнува со 40 македонски куќи<ref>Симовски, Х. Тодор. ''Населените места во Егејска Македонија''. Скопје, 1998. Книга II, стр. 167</ref>. Во 1913 година имало 363 жители,, во 1920 - 373, во 1928 година 431 жотел, а во 1940 489 жители<ref>Симовски, Х. Тодор. ''Населените места во Егејска Македонија''. Скопје, 1998. Книга II, стр. 167</ref>. Поради сиромаштијата, во селото постоела традиција за одење во прекуокеанските земји<ref>Симовски, Х. Тодор. ''Населените места во Егејска Македонија''. Скопје, 1998. Книга II, стр. 167</ref>. По [[Грчка граѓанска војна|Граѓанската војна]], селото е целосно раселено и уништено. Неколку семејства кои останале по нормализирањето на состојбата биле принудени да се населат водруги села,бидејќи грчките власти не дозволиле селото повторно да се обнови, а со царска наредба од 8.5.1957 тоа е избришано од евиденцција и неговиот атар е приклучен кон општината Граждано<ref>Симовски, Х. Тодор. ''Населените места во Егејска Македонија''. Скопје, 1998. Книга II, стр. 167</ref>. Денес е останата само селската црква „Свети Никола“. Денес некогашните жители на Орово и нивните потомци се населени во [[Скопје]], [[Битола]], битолското село [[Кравари]], [[Тетово]], [[Гостивар]], [[Полска]], [[Австралија]], [[Америка]], [[Канада]] итн. Пред извесно време неколкумина поранешни жители на Орово издадоа монографија посветена на селото.
 
== Наводи ==
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Орово