Автомобил: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
→‎Производство: дополнување, викификација
Ред 41:
== Производство ==
[[Податотека:Olds2.jpg|thumb|right|Рансом Е. Олдс]]
[[Масовното производство]] на достапни автомобили го започнал [[Рансом Олдс]] во својата фабрика Ослдмобил„[[Олдсмобил]]“ во [[1902]] година. Во почетокот на 1914 година, [[Хенри Форд]] значително го проширил ваквиот начин на работа.
Aвтомобилите на Форд излегувале од производната линија на 15 минути, многу побрзо од претходните начини, зголемувајќи ја продуктивноста осум пати (го скратил потребното време од 12,5 на 1, 33 часа) користејќи помалку работна сила. Но и покрај големиот успех, бојата станала тесно грло. Само јапонската црна боја се сушела доволно брзо, па компанијата морала да ги отфрли разните бои достапни пред 1914 година, сё до појавата на боите Дуко Лакер во [[1926]] кои се сушеле брзо. Оттаму потекнува [[апокрифот]] на Форд „''не е важна бојата, само да е црна''“. Во 1914 година, работник на производна линија можел да купи Модел„Модел ТТ“ за четири месечни плати.
[[Податотека:Henry_ford_1919.jpg|thumb|left|Хенри Форд]]Форд имал процедура за безбедност – секој работник имал одредена локација во која се движел и не можел да го преминува тој простор поради опасност од повреди. Комбинацијата на високи плати и продуктивност се нарекувала „'''''Фордизам'''''“ и била пример за многу други големи индустрии. Зголемената продуктивност на производната лента се совпаднала со економскиот раст на САД. Производната лента ги натерала работниците да работат со одредена брзина и со повторливи движења со што се добил подобар резултат по работник, за разлика од другите земји кои не го користеле овој начин на работа.
Тој имал доминантен успех во автомобилската индустрија и набргу се проширил во светот основајќи ги Форд [[Франција]] и Форд [[Британија]] во 1911 година, Форд [[Данска]] во 1923 година и Форд [[Германија]] во 1925 година. Во 1921година [[Ситроен]] бил првиот европски производител кој го прифатил овој начин на работа. Набргу сите компании морале да имаат производна лента или ризикувале да банкротираат. До 1930 година 250 компании кои не го направиле тоа исчезнале.[[Податотека:Late model Ford Model T.jpg|thumb|right|Модел на Форд Т]]
 
[[Податотека:Henry_ford_1919.jpg|thumb|left|Хенри Форд]]Форд имал процедура за безбедност – секој работник имал одредена локација во која се движел и не можел да го преминува тој простор поради опасност од повреди. Комбинацијата на високи плати и продуктивност се нарекувала „'''''Фордизам'''''“ и била пример за многу други големи индустрии. Зголемената продуктивност на производната лента се совпаднала со економскиот раст на [[САД]]. Производната лента ги натерала работниците да работат со одредена брзина и со повторливи движења со што се добил подобар резултат по работник, за разлика од другите земји кои не го користеле овој начин на работа.
Развојот на автомобилската технологија се забрзувал поради стотиците мало-производители кои се бореле да го привлечат вниманието на светот. Клучниот развој се достигнал со појавата на електричното запалување и [[електричниот стартер]] (двете дела на Чарлс Кетеринг, за компанијата за мотори Кадилак од 1911 година), независни погонски мостови и кочници за четири тркала.
Тој имал доминантен успех во автомобилската индустрија и набргу се проширил во светот основајќи ги Форд [[Франција]] и Форд [[Британија]] во [[1911]] година, Форд [[Данска]] во [[1923]] година и Форд [[Германија]] во [[1925]] година. Во 1921година[[1921]] година, [[Ситроен]] бил првиот европски производител кој го прифатил овој начин на работа. Набргу, сите компании морале да имаат производна лента или ризикувале да банкротираат. До [[1930]] година, 250 компании кои не го направиле тоа исчезнале.[[Податотека:Late model Ford Model T.jpg|thumb|right|Модел на Форд Т]]
Моделот на Форд Т од 1927 година се смета за прв достапен американски автомобил.
 
Од 1920тите, речиси сите коли биле масовно произведувани за потребите на пазарот, па автомобилскиот дизајн имал големо влијание на маркетинг планирањето. '''Алфред П. Слон''' имал идеа за различни модели на коли од една компанија, со цел купувачите да можат да „напредуваат“ како што расте нивната купувачка моќ.
Развојот на автомобилската технологија се забрзувал поради стотиците мало-производители кои се бореле да го привлечат вниманието на светот. Клучниот развој се достигнал со појавата на електричното запалување и [[електричниот стартер]] (двете дела на Чарлс Кетеринг, за компанијата за мотори Кадилак„Кадилак“ од [[1911]] година), независни погонски мостови и кочници за четири тркала.
Следејќи го брзиот развој и промените, направил заеднички делови па со зголеменото производство се добиле помали трошоци. На пример во 1930тите години за возило на Кадилак Ласал се користеле поевтини делови од Олдсмобил; во 1950тите години Шевролет делел хауби, врати, покриви и стакла со [[Понтиак]]; до 1990тите години станале вообичаени заедничките погонски системи и платформи (размен на кочници, погонски мостови и други делови). Сепак само големите производители можеле да си дозволат високи трошоци, а дури и компании кои работеле со децении како Аперсон, Кол, Дорис, Хејнс или Премиер не можеле да опстанат. Од околу 200 американски производители на автомобили во 1920, само 43 опстанале до 1930, а поради [[Големата криза од 1929]] во 1940 само 17 од нив постоеле и понатаму.
Моделот на Форд Т„Т“ од [[1927]] година се смета за прв достапен американски автомобил.
И во [[Европа]] се случило речиси истото. Во 1924 година Морис ја поставил својата производна линија кај Ковели и го надминал Форд во продажба следејќи го Фордовиот метод на вертикална интеграција во 1923, поради што го купил Хочкис (мотори), Вригли (менувачи на брзини) и Озбертон (ладилници) како и конкурентниот Волсли: во 1925 година Морис имал 41% од вкупното британско производство на коли. Многу британски мали автомобилски сојузници како Абеј и Екстра пропаднале. Истото се случило и со Ситроен во Франција во 1919 година; наспроти останатите евтини коли како 10CB на [[Рено]] и 5CB на [[Пежо]] тој произвел 550 000 коли во 1925 година, а Морс, Хурту и останатите не можеле да го достигнат.. Првото германско возило од масовна производна линија Опел 4PS Лаубфрош се појави во Руселхајм во 1924 година, по што Опел стана главен производител на автомобили во германија со 37.5% од пазарот.
Од 1920тите1920-тите, речиси сите коли биле масовно произведувани за потребите на [[Пазар|пазарот]], па автомобилскиот дизајн имал големо влијание на маркетинг планирањето. '''Алфред П. Слон''' имал идеа за различни модели на коли од една компанија, со цел купувачите да можат да „напредуваат“ како што расте нивната купувачка моќ.
 
Следејќи го брзиот развој и промените, направил заеднички делови па со зголеменото производство се добиле помали [[трошоци]]. На пример во 1930тите1930-тите години за возило на „[[Кадилак]] ЛасалЛасал“ се користеле поевтини делови од Олдсмобил„Олдсмобил“; во 1950тите[[1950]]-тите години, „[[Шевролет]]“ делел хауби, врати, покриви и стакла со [[Понтиак]]; до 1990тите[[1990]]-тите години станале вообичаени заедничките погонски системи и платформи (размен на кочници, погонски мостови и други делови). Сепак, само големите производители можеле да си дозволат високи трошоци, а дури и компании кои работеле со децении, како: Аперсон, Кол, Дорис, Хејнс или Премиер не можеле да опстанат. Од околу 200 американски производители на автомобили во [[1920]], само 43 опстанале до [[1930]], а поради [[Големата криза од 1929]], во [[1940]] само 17 од нив постоеле и понатаму.
 
И во [[Европа]] се случило речиси истото. Во 1924 година, „[[Морис]]“ ја поставил својата производна линија кај Ковели и го надминал Форд„Форд“ во продажба следејќи го Фордовиот метод на вертикална интеграција во 1923, поради што го купил Хочкис„Хочкис“ ([[Мотор со внатрешно согорување|мотори]]), Вригли„Вригли“ (менувачи на брзини) и Озбертон„Озбертон“ (ладилници), како и конкурентниот Волсли„Волсли“: во 1925 година, Морис имал 41% од вкупното британско [[производство]] на коли. Многу британски мали автомобилски сојузници, како Абеј и Екстра, пропаднале. Истото се случило и со Ситроен„[[Ситрое]]н“ во [[Франција]] во [[1919]] година; наспроти останатите евтини коли, како 10CB на [[Рено]] и 5CB на [[Пежо]]“, тој произвел 550 000 коли во [[1925]] година, а Морс, Хурту и останатите не можеле да го достигнат.. Првото германско возило од масовна производна линија Опел„Опел 4PS ЛаубфрошЛаубфрош“ се појави во Руселхајм во [[1924]] година, по што Опел„Опел“ станастанал главен производител на автомобили во германија[[Германија]] со 37.5% од пазарот.
 
 
Врз онова на податоците за продажбата на автомобили во првите девет месеци од [[2014]] година, најголем производител на светот е „[[Тојота]] моторс корпорејшн“, со продажба од 7,615 милиони автомобили, додека на второто место е „[[Фолксваген]]“, со продадени 7,4 милиони автомобили. „Тојота“ постанала најголем светски производител во [[2008]] година, престигнувајќи го „[[Џенералс моторс]]“, но во [[2011]] година, повторно паднала на второто место.<ref>„Тојота останува најголем производител на автомобили“, ''Дневник'', година XVIII, број 5602, вторник, 28 октомври 2014, стр. 10.</ref>
 
== Технологии за гориво и погон ==