Милет (Отоманско Царство): Разлика помеѓу преработките

 

Благодарение на воспоставениот милетски систем, животот на секоја заедница во Османлиската Империја повеќе бил организиран според нејзините наследени традиции и обичаи отколку според државните закони. Сепак, под османлиска власт етнонимите никогаш не биле исчезнати, што укажува дека некоја форма на етничка идентификација била зачувана.<ref>[http://www.bsa.ac.uk/doc_store/IT/IT2012_49.pdf Balkan cultural commonality and ethnic diversity. Raymond Detrez (Ghent University, Belgium).]</ref> Тоа се гледа од султански ферман од 1680 година, во којшто се наведени народностите во Балканските земји на империјата и тоа се: Грците (Рум), Албанците (Арнаут), Србите (Срф), Власите (Ефлјак) и не на последно место Бугарите (Булгар).<ref>[http://books.google.bg/books?id=hnzDyhp70HUC&pg=PA23&lpg=PA23&dq=%D0%A2%D0%BE%D0%B2%D0%B0+%D1%81%D0%B0+%D0%B3%D1%8A%D1%80%D1%86%D0%B8%D1%82%D0%B5+(%D1%80%D1%83%D0%BC),+%D0%B0%D0%BB%D0%B1%D0%B0%D0%BD%D1%86%D0%B8%D1%82%D0%B5+(%D0%B0%D1%80%D0%BD%D0%B0%D1%83%D1%82),+%D1%81%D1%8A%D1%80%D0%B1%D0%B8%D1%82%D0%B5+(%D1%81%D1%8A%D1%80%D1%84),++%D0%B2%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%B8%D1%82%D0%B5+%D0%B5%D1%84%D0%BB%D1%8F%D0%BA&source=bl&ots=Z3zyVPegRQ&sig=bBSXbBQPRK93bixBgZmzK50cKoY&hl=bg&sa=X&ei=6f4LUeTpJY35sgbW-IDgCw&ved=0CEcQ6AEwBA#v=onepage&q=%D0%A2%D0%BE%D0%B2%D0%B0%20%D1%81%D0%B0%20%D0%B3%D1%8A%D1%80%D1%86%D0%B8%D1%82%D0%B5%20(%D1%80%D1%83%D0%BC)%2C%20%D0%B0%D0%BB%D0%B1%D0%B0%D0%BD%D1%86%D0%B8%D1%82%D0%B5%20(%D0%B0%D1%80%D0%BD%D0%B0%D1%83%D1%82)%2C%20%D1%81%D1%8A%D1%80%D0%B1%D0%B8%D1%82%D0%B5%20(%D1%81%D1%8A%D1%80%D1%84)%2C%20%20%D0%B2%D0%BB%D0%B0%D1%81%D0%B8%D1%82%D0%B5%20%D0%B5%D1%84%D0%BB%D1%8F%D0%BA&f=false История на българите. Късно средновековие и Възраждане, том 2, Георги Бакалов, TRUD Publishers, 2004, ISBN 9545284676, стр. 23. (Bg.)]</ref> Истовремено во некои записи од разни картографи и патеписци се споменуваат и Македонците.<ref>[http://archive.org/stream/travelsbertrand01legrgoog#page/n312/mode/2up ”The travels of Bertrandon de la Brocquiere …during the years 1432 & 1433"]</ref><ref>[http://books.google.ca/books?id=AA4xAAAAIAAJ&pg=PA9&dq=%22Assyrians+Egyptians+Macedonians+1806%22&lr&as_drrb_is=q&as_minm_is=0&as_miny_is&as_maxm_is=0&as_maxy_is&as_brr=0&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false The Maritime Law of Europe] by Domenico Alberto Azuni, William Johnson, 1806.</ref><ref>'''"Ostali narodi srodni Makedoncima su Srbi, koje isti autor naziva Dardancima"... " Odatle putujući preko planine Žeglgova, doline Konopnice, banje Velbužd (=Ćustendil) i mosta na Strumi, koja dijeli Makedonce od Tribala ili Bugara"...'''[http://www.montenegrina.net/pages/pages1/istorija/crnojevici/o_balkanskim_krajevima_i_narodima.htm MALO DJELO POŠTOVANOGA GOSPODINA GOSPODINA MARTINA DE SEGONIS PO NARODNOSTI KOTORANINA A PORIJEKLOM SRBINA IZ NOVOMONTA DRUKČIJE NOVOBRDA NAZVANOG PO MILOSTI BOŽJOJ EPISKOPA ULCINJSKOG PREBLAŽENOM SIKSTU IV RIMSKOM PAPI]</ref> Некои домашни и странски историчари се на мнение дека името Македонци се спомнува во овој период во контекст на влијанието на европското просветителство и усвоениот од него култ кон Античката култура, како што истакнува [[Блаже Ристовски]], идеите за македонски идентитет се јавуваат во тоа време надвор од Македонија и без учество на Македонските Словени дури до втората половина на 19 век.<ref>Entangled Histories of the Balkans: Volume One: National Ideologies and Language Policies, Roumen Daskalov, Tchavdar Marinov, BRILL, 2013, ISBN 9789004250765, [http://books.google.bg/books?id=FGmJqMflYgoC&pg=PA281&dq=designation+macedonian&hl=bg&sa=X&ei=nKknVIGhKJGf7gak94GYDA&ved=0CDMQ6AEwAw#v=onepage&q&f=false стр. 280-281.]</ref> Во однос на ова, да го споменеме и Прогласот на [[Австроунгарија|Австpoyнгарскиот]] император [[Леополд I]] од 1691 г, објавен по посетата од [[Македонци|македонски]] [[Мисионер|пратеници]], во којшто се вели:

 

Меѓутоа, во почетокот на [[19 век]] со продорот на западните идеи за нацијата во османлиското општество, постепено започнала да се менува содржината на милет системот. [[Цариградската Патријашија]], која дотогаш била обединувачката институција на православниот милет, започнала да се трансформира во политичка институција и да се идентификува со грчкиот народ, преземајќи ја улогата на грчка национална црква. Тоа ги поттикнало и другите народи на Балканот што му припаѓале на Рум милетот да започнат борба за национално осамостојување. На тој начин, од една страна, османлискиот милет систем одиграл позитивна улога во зачувувањето на верскиот и јазичниот идентитет на немуслиманското население. Од друга страна пак, милет системот во 19 век одиграл негативна улога за самата Османлиската Империја, придонесувајќи за нејзиното распаѓање. Со самото тоа што ја овозможувал поделбата на османлиското општество по верска основа, а подоцна и по етничка, милет системот претставувал сериозна пречка на обидите на државата да ги интегрира сите поданици во едно заедничко општество<ref>{{цитирана мрежна страница|url=http://www.pressonline.com.mk/default.asp?ItemID=54DCB6608BDCDA4AAA8AF8CD871DF2E5|title=Верскиот карактер на Османлиската империја|publisher=http://www.pressonline.com.mk|accessdate=2013-02-01}}</ref>.