Мухамед Али-паша: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
|||
Ред 10:
== Воени походи ==
Првиот негов поход бил во Арабија каде против османлиската власт се побуниле членовите на племето [[Сауд]] (идната саудиска династија Сауд), зазимајќи ги светите градови [[Мека]] и [[Медина]]. Задачата за задушување на востанието му била доделена од султанот [[Махмуд II]]. Најпрвин во поход го испратил својот син [[Тусун Паша]] во [[1811]] година но овој поход не успеал па во [[1812]] година на чело на армијата застанал самиот тој и го освоил [[Хиџаз]], но племето Сауд продолжило со побуната. По ова во поход бил испратен неговиот син [[Ибрахим Паша (Египет)|Ибрахим Паша]] каде бил заробен лидерот [[Абдулах ибн Сауд]], испратен во [[Истанбул]] и погубен.
Во 1820 година самостојно, без поткрепа од Османлиите го нападнал [[Судан]] со војска од 5,000 луѓе на чело со неговиот трет син Исмаил. Овој поход бил успешен по кое била воспоставена египтска управа во Судан и која била запомнета по големата бруталност кон локалното население.
Третиот негов поход бил во [[Европа]], на [[Пелопонез]] каде бил повикан да помогне на Османлиите во [[Грчка војна за независност|Грчката војна за независност]]. На тој поход бил испратен Ибрахим Паша со 17.000 војници. Ибрахим во [[Мореја]] останал три години се до капитулацијата на Османлиската империја во [[1828]] година кога интервенирале европските сили во регионот.
Како компензација за поразот, Али од султанот побарал да управува со Сирија но Високата порта ова го одбила. Поради тоа во [[1831]] година Али го испратил својот син Ибрахим Паша со сила да ја освои Сирија, во кое и успеал во 1832 година. По овој успех, Ибрахим започнал поход кон [[Анадолија]] и го натерал на големиот везир Мехмед Паша да се повлече во битката кај Конија на [[21 декември]] [[1832]] година.
| |||