Војната завршила со воен пораз на Грција и таа била принудена да се обврзе да плати воена оштета на османлите и да се согласи на европска контола над своите финансии. Крит добил автономија и бил под протекторат на големите европски сили <ref>Encyclopaedia Britannica Online: [http://www.britannica.com/EBchecked/topic/244151/Greco-Turkish-wars#ref=ref134897 Greco-Turkish Wars], 18.07.2009</ref>.
Големите сили го направиле последниот обид за избегнување на војната и затоа тие на [[2 март]] 1897 г.година се произнеселе за полна политичка автономија на [[Крит]] меѓутоа требало да се запази суверенитетот на турскиот султан но војната била неизбежна. Грчката војска под команда на полковникот Васос го објавиле во името на грчкиот крал, присоединувањето на Крит кон [[Грција]].
Повод за започнувањето на војната е навлегувањето на четите на Етрија[[Етники етерија]] на османска територија, а според бугарскиот дипломатски преставник тие навлегле во согласност и содејство на грчката влада. Овие чети во почетокот успеваатуспеваале да напредуваат но при средбата на редовната турска армија себиле принудени да се повлечат. Таквите судири кои започнале на 16 април постепено се претвориле во воени дејствија. Грчката армија била поделена на два дела, во [[Тесалија]] под команда на грчкиот престолонаследник Константин и [[Епир]] под команда на генералот Манос. Освен редовната армија во воените дејствија учествувале и четите на Етники етерија со јачина од околу 6.000 души, грчки доброволци од околу 9.000 души кој не успеале да стигнат на бојното поле, а имало и доброволци од странство околу 3.000 гарибалдици, Англичани и Французи. Меѓутоа, грчката армија не била подготвена за оваа војна и Грција била поразена по што бил [[потпишан мировен договор]] на 4 декември 1897 ггодина. По неуспешната војна новиот грчки премиер Теотокис ја растурил Етники етерија.
