Зејтунско востание (1895-1896)

Зеитунското востание избувнало во 1895 г. и траелно до 1896 г. во времето на Ерменскиот масакар кога жителите на Зеитун денешен град во Турција, плашејќи се од можен масакар се кренале против османлиските власти Ерменците од градот кои биле под раководство на Социјалистичката партија, разбрале за тековните масакри кои се случувале во соседните реони и на тој начин започнале да се подготвуваат за вооружен отпор. Биле мобилизирани околу 1,500 вооружени мажи а 16 луѓе биле избрани за да се упатат кон административната зграда. Во реонот на вилаетот се наоѓале 20,000 војници, 12 топови, и дополнителни 6,000 војници од Смирна и 30,000 курдски и черкешки војници. Ерменците во почетокот на востанието успеале да заробат 600 војници и по нивниот обид за бегство сите биле погубени. Отпорот завршил со интервенција на Големите сили. На востаниците им било дозволено да заминат во егзил, даночното оптоварување било олеснето и бил назначен христијански заменик-гувернер. Поради ниските температури , илјадници Турци загинале и многу други починале во болниците од рани здобиени во битка. Се смета дека бројот на жртвите од конфликтот се движи од 5,000 до 10,000 луѓе.