Бугарската преродба претставува будење на бугарската национална свест, борба за бугарска просвета, црква и држава. Историографиjата во [[Бугарија]] до средината на [[20 век]] смета закако зачетник на идеологиjата на бугарската преродба го смета калуѓерот [[Паисиj Хилендарски]], коj во [[1762]] г.година го напишал првиот бугарски преродбенички текст "[[Историjа словенобугарска]]". Денешните бугарски историчари тврдат дека Преродбатапреродбата ебил долг културно-историски процес, кој започнал во [[18 век]], којшто не може да биде зависен само од една историска личност. Друг напор прави рускиот автор [[Јуриј Венелин]], кој во 1829 г.година објавуваобјавил книга преку која [[Бугари|бугарските Словени]] ги прогласувапрогласил за одделен словенски етникум - Бугари. Напорите на Венелин наишле на големо одобрување кај бугарските еминентни преродбенски кругови, кои сакале да бидат признаени на Балканот[[Балкан]]от како одделен етникум. Исто така во Русија тие напори биле подржувани од рускиот империализам, коj имал намера да создаде голема словенска православна држава со името Бугарија под нејзина контрола, преку која би излегла на Егејското[[Егејско Море]] и [[Босфор]]. Тие интереси неретко биле штетни за самите Бугари, кои Русија ја гледале како еден нов поробувач и некои од големите бугарски успеси како афирмациjата на [[Бугарска Егзархиjа|Бугарската Егзархиjа]] се остварени во борбата против руските интереси, кои ја поддржувале идеjата за единствена и сеопшта православна [[Цариградска патријаршиjа]].
