Слабеењето на Второто Бугарско царство довело до негово распаѓање на два дела: [[Трновско царство]] кое било освоено во 1395 г.година, и [[Видинско царство]] кое паднало по една ггодина. По паѓањето на Бугарија под османлиска власт, населението било под притисок за прифаќање на исламот[[ислам]]от. Иако новите освојувачи тоа јавно не го барале, во текот на историјата било забележано масовно преминување во исламот во реонот на Родопите[[Родопи]]те. Бугарската црква во [[1394]] г.година гоја изгубила својата патријаршија и стапила под јурисдикција на [[Вселенската патријаршија]].
Поради незадоволството, народот на неколку пати кревало востание и бунтови но без голем успех. Крајот на [[18 век]] и почетокот на [[19 век]] во империјата започнала балканска побуна. Јаничарите од друга страна се спротиставувале на амбициите на султанот да воведе реформи во армијата. По распуштањето на јаничарскиот корпус бил воведен задолжителниот воен рок поради кое голем дел на бугарски трговци се збогатиле, биле изградени училишта, започнал да се изучува бугарскиот јазик а била прогласена и независност на бугарската црква во времето на [[Абдул Азис]].
