Никола Незлобински: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
ситна синтаксичка грешка во првата реченица од последниот параграф.
дополнување, викификација
Ред 1:
{{внимание}}
{{Инфокутија за личност
| име = Никола Незлобински
Ред 26 ⟶ 25:
}}
 
'''Николај Антонович Незлобински''' ([[12 мај]] [[1885]], [[Пјатигорск]] - [[17 мај]] [[1942]], [[Струга]]) бил руски лекар и природонаучник. По професија бил лекар-[[Ендопаразитологија|ендопаразитолог]].
'''Николај Антонович Незлобински''' е роден на 12 Мај 1885 година во градот [[Пјатогорск]], јужна [[Русија]]. Единствените сознанија кои се познати неговото семејство се однесуваат на неговиот татко, Антон, којшто бил шумарски инжинер и кој, по сеќавањата на Незлобински, кај него ја развил љубовта кон природата и животните која подоцна ќе прерасне во една пасионираност која несомнено, ќе биде пресудна при оформувањето на [[Народен музеј (Струга)]]
 
==Биографија==
Во 1907 година, како воен стипендист, станал студент на Военомедицинската академија во руската престолнина [[Санкт Петербург]]. Бил вреден и трудољубив студент, за што сведочи и добиеното признание "Златен медал" за истражувања и семенарска работа "Значењето на плочестите глисти". Исражувачката работа ја продолжува и подоцна, во текот на професиналната работа во [[Струга]] и на тоа поле остварува забележителни резултати.
'''Николај АнтоновичД-р Незлобински''' е роден на 12 Мајмај 1885 година во градот [[Пјатогорск]], јужна [[Русија]]. Единствените сознанија кои се познати неговото семејство се однесуваат на неговиот татко, Антон, којштокој бил шумарски инжинер и кој, по сеќавањата на Незлобински, кај него ја развил љубовта кон природата[[природа]]та и животните[[животни]]те. којаВо подоцна[[1907]] ќегодина прераснепостанал студент на Военомедицинската академија во еднаруската пасионираностпрестолнина [[Санкт Петербург]]. Бил вреден и којатрудољубив несомненостудент, ќеза бидешто пресуднасведочи прии оформувањетодобиеното признание "Златен медал" за семинарската работа "Значењето на [[Народенплочестите музејглисти".<ref>Сашо Цветковски (уредник), ''80 години Музеј „Др. Никола Незлобински“ - Струга'' (монографија)]]</ref>
 
На Академијата дипломирал во [[1912]] година и, бидејќи бил воен стипендист, останал во служба како воен лекар. [[Првата светска војна]] младиот Незлобински го затекнала како лекар на руската [[Црноморска флота]]. По победата на [[Октомвриската револуција]], како припадник на белогардејското крило, Незлобински бил принуден да ја напушти Русија и, заедно со сопругата Софија и со неколку другари, пристигнал во [[Кралството Југославија]] при што бил распореден на служба во [[Крива Паланка]]. На [[28 Августавгуст]] 1924 година, Никола Незлобински, заедно со својата сопруга и сорабтницитесоработниците, пристигнал во Струга, со задача да ја уништи [[маларија]]та, која во тоа време била голем проблем во [[град]]от и во околината. ТоаСо биленего, исто така, дошле и руските емигранти: Георги Рудњев, Александар Лукин, кој бил правник и работел како судија во Кралска Југославија и неговата сопруга,; Михаил Макаров , кој бил офицер и инженер и во Струга кај старата железничка станица од бродски мотор направил термоцентрала од која Струга добивала навечер осветление.; како и Борис Владимирович Барон де Боде, во Струга познат како баронот Борис, кој бил испратен во Струга од караулата во [[Свети Наум]], каде што работел во гранична трупа.<ref>Сашо Цветковски (уредник), ''80 години Музеј „Др. Никола Незлобински“ - Струга'' (монографија)</ref>
На Академијата дипломира во 1912 година и, бидејќи бил воен стипендист, останува во служба како воен лекар. Првата светска војна младиот Незлобински го затекнува како лекар на руската Црноморска флота. Во Ноември 1917 година запчнузва руската [[Октомвриска револуција]] во којашто Никола Незлобински останува на страната на приврзаниците на царот во редовите на белогардејската војска. Завршувањето на [[Првата светска војна]] не донесува мир во [[Русија]], борбите меѓу советите и белогардејците продолжуваат се до 1921 година кога тие се пораени и принудени да ја напуштат Русија.
 
Во групата емигранти белогардејци, која во 1921 година пристигнува во [[Кралството Југославија]], се наоѓа и докторот Никола Незлобински со неговата сопруга Софија. Уважувајќи го образованието и стручноста на д-р Никола Незлобински, Министерсрвото за народно здравје го распоредува на служба во [[Македонија]], најпвин во [[Крива Паланка]], а подоцна во [[Струга]].
 
Д-р Незлобински започнал со следење, систематско запознавање и проучување на здравствените и хигиенско-санитарните прилики и врз основа на добиените сознанија, се покажало дека дури 50% од населението во Струга и селата што се наоѓале во непосредна близина на Струшкото Блато, боледувало од [[маларија]]. Заради тоа д-р Никола Незлобински презел конкретни мерки: иницирал копање артериски [[бунар]]и, подготвил и формирал Антималаричен диспанзер, односно Маларична станица, како што ја нарекувале луѓето од овој крај., Потоаа во рамките на Диспанзерот, формирал и отворил стационар, односно болница, со што станал основоположник на првата здравствена институција во [[Струга]].<ref>Н.У. иМузеј Струшко“Д-р Никола Незлобински” - Струга, "Природонаучна изложба - Natural scientific exposition", Струга, 2013.</ref>
На 28 Август 1924 година Никола Незлобински, заедно со својата сопруга и сорабтниците, пристигнал во Струга. Тоа биле, исто така, руските емигранти Георги Рудњев, Александар Лукин, кој бил правник и работел како судија во Кралска Југославија и неговата сопруга, Михаил Макаров , кој бил офицер и инженер и во Струга кај старата железничка станица од бродски мотор направил термоцентрала од која Струга добивала навечер осветление. Борис Владимирович Барон де Боде, во Струга познат како баронот Борис, бил испратен во Струга од караулата во Свети Наум каде што работел во гранична трупа .
 
Д-р Никола Незлобински, во Струга бил испратен со задача да работи на сузбивање на маларијата, ендемска болест која подолг период претствувала сериозен проблем во овој крај.
За постојано настанување д-р Незлобински го избрал едниот од трите острови меѓу ракавите на реката Црн Дрим, при нејзиниот излез од градот Струга.
 
За работа во болницата, докторот Незлобински ги ангажирал неговите соработници. Георги Рудњев бил задолжен да ја води лабораторијата и да работи како лаборанрт, додека Михаил Макаров добил ангажман како болничар, ракувач и одржувач на опремата со која набргу доктторотдокторот започнал да ја опремува болницата. Со текот на времето, д-р Никола Незлобински, во медицинскиот персонал на антималаричната станица и болницата, вклучувавклучил и кадри од месното население. За постигнатите резултати во сузбивањето на маларијата, д-р Никола Незлобински во [[1929]] година бил одликуван со орденот "[[Свети Сава]]" од четврти ред и истата година бил прогласен за почесен граѓанин на Струга.
Набргу потоа на островот биле поставени четири дрвени бараки, добиени како воена отштета од претходната војна. Но во едната живеел докторот со неговата сопруга, а во во втората биле сместени неговите соработници. Другите две бараки биле наменети за амбуланта, болнички простории и за придружнит здравствени служби. Со текот на времето ракавецот што го издвојувал островот од западниот брег на реката бил насипан и на тој начин станал составен дел на левиот брег на реката Црн Дрим.
 
ВоНа воената[[17 мај]] [[1942]] година, на 17 мај, д-р Никола Антонович Незлобински ненадејно починал, најверојатно како последица на срцев удар. Граѓаните на Струга, со длабока тага, му организирале достоен погреб и се простиле од него. Неговата сопруга, Софија, го надживеала мажа си цели 15 години и по војната работела како наставник по [[Руски јазик|руски]] и [[француски јазик]] и по [[музика]]. Гробот на почесниот граѓанин на Струга, д-р Никола Антонович Незлобински и денес се наоѓа во алејата на заслужните граѓани на градските [[гробишта]] во Струга.<ref>Сашо Цветковски (уредник), ''80 години Музеј „Др. Никола Незлобински“ - Струга'' (монографија)</ref>
Никола Незлобински започнал со следење, систематско запознавање и проучување на здравствените и хигиенско-санитарните прилики во струшко и, врз основа на добиените сознанија, се покажало дека дури 50% од населението во Струга и околните полски села што се наоѓале во непосредна близина на Струшкото Блато, боледувало од [[маларија]]. Малaријата била причина и за големата смртност кај децата, а особено кај доенчињата. Болеста предизвикувала истоштеност на организмот кај возрасните, при што се губел имунитеот и многу често го напаѓале други болести, а најмногу туберкулозата.
 
== Научно творештво ==
Заради тоа д-р Никола Незлобински презел конкретни мерки, подготвил и формирал Антималаричен диспанзер, односно Маларична станица, како што ја нарекувале луѓето од овој крај. Потоа во рамките на Диспанзерот, формирал и отворил стационар, односно болница, со што станал основоположник на првата здравствена институција во [[Струга]] и Струшко.
Д-р Незлобински бил голем љубител на [[природа]]та, така што се бавел и со собирање и препарирање растителни и животински примероци. Тој е автор на една значајна студија за лентоидните [[паразити]], која по препораките и позитивните рецензии била објавена во угледниот годишник "Глас српске краљевске академије". Уште во [[1926]] година, во една од бараките во која живеел, д-р Никола Незлобински приредил изложба каде ги презентирал препарираните експонати, а потоа неговата збирка многу бргу се збогатувала со нови примероци. Оттука, во [[1928]] година, д-р Никола Незлобински, во една од бараките на болницата, поставил постојана музејска поставка и со тоа ги втемелил [[Природонаучниот Музеј (Струга)]] и музејската дејност во [[Македонија]].<ref>Н.У. Музеј “Д-р Никола Незлобински” - Струга, "Природонаучна изложба - Natural scientific exposition", Струга, 2013.</ref> <ref>Сашо Цветковски (уредник), ''80 години Музеј „Др. Никола Незлобински“ - Струга'' (монографија)</ref>
 
За работа во болницата докторот Незлобински ги ангажирал неговите соработници. Георги Рудњев бил задолжен да ја води лабораторијата и да работи како лаборанрт, додека Михаил Макаров добил ангажман како болничар, ракувач и одржувач на опремата со која набргу доктторот започнал да ја опремува болницата. Со текот на времето, д-р Никола Незлобински, во медицинскиот персонал на антималаричната станица и болницата, вклучува и кадри од месното население.
 
Во [[1938]] година, д-р Никола Незлобински покренал иницијатива за изградба на нова, посебна музејска зграда, за која самиот ги подготвил плановите, а тој го изготвил и ентериерното решение за експозицијата на музејската поставка. Така, во 1938 година, Музејот бил отворен за прием на посетителите. Во знак на благодарност кон човекот што го создал, организирал и промовирал, Музејот во Струга го добива неговото име и се нарекува Народен музеј "д-р Никола Незлобински". <ref>Н.У. Музеј “Д-р Никола Незлобински” - Струга, "Природонаучна изложба - Natural scientific exposition", Струга, 2013.</ref> <ref>Сашо Цветковски (уредник), ''80 години Музеј „Др. Никола Незлобински“ - Струга'' (монографија)</ref>
За постигнатите резултати во сузбивањето на маларијата д-р Никола Незлобински во1929 година бил одликуван со орденот "Свети Сава" од четврти ред и истата година е прогласен за почесен граѓанин на Струга.
 
==Основање на Музејот во Струга==
 
Роден и израснат во крај со големи природни убавини, д-р Никола Незлобиски бил воодушевен од просторите окoлу [[Струга]], околните планини, сливовите на реките [[Црн Дрим]] и [[Радика]] со живописните клисури и планинските масиви кои го фасцинирале овој голем љубител на прородата, Охридското Езеро кое му станало секојдневие и со својата флора и фауна му давало вдахновеност и импресија.
Иако приоритет на неговата работа во [[Струга]] било сузбивање на маларијата, нејзините причинители и пренесувачи, за чија посветеност и студиозност говори и значајната студија за лентоидните паразоти која по препораките и позитивните рецензии била објавена во угледниот годишник Глас српске краљевске академије.
Своите истражувања ги спроведувал околу градот инеговата поблиска околина, тогаш мочуриште познато и како Струшко Блато, каде што имал можност да го согледа богатството и разновидноста на живиот свет настанат во него. Тоа ја разбудила неговата страст и пасионираност од младоста кон природата и животните и за кусо време создал мошне убава сопствена збирка од препарирани животни.
 
Уште во 1926 година, во една од бараките во која живеел, д-р Никола Незлобински приредил изложба каде ги презентирал препарираните експонати. После тој настан збирката на д-р Никола Незлобински многу бргу се збогатувала со нови примероци.
 
Така во краток времески период, бројно се зголемила и во 1928 година д-р Никола Незлобински, во една од бараките на болницата, збирката ја поставил како постојана музејска поставка и со тоа го втемелил [[Природонаучниот Музеј (Струга)]] и музејската дејност во [[Македонија]].
Изглед на поставката на експонати од природонаучната изложба, снимено 1928 год.
 
Во во 1938 година д-р Никола Незлобински покренал иницијатива за изградба на нова, посебна музејска зграда, за која самиот ги подготвил плановите, а објектот, со помош на граѓаните, наредната година бил изграден. Веднаш потоа д-р Никола Незлобински го изготвил ентериерното решение за експозицијата на музејската поставка. Така, во 1938 година постсвката била готова, а со тоа и Музејот бил отворен за прием на посетители.
д-р Никола Незлобински со соработниците на терен Елмаз Амза, Геки Дудуш, Суљо Таксим и Миле Шуле
 
== Наводи ==
Уште во 1937 година, со уверение на кралските власти на Тогашна [[Југославија]], на Музејот во Струга му се признал статусот на научна институција, односно тој станал Природонаучен Музеј. За време на војната окупаторот целосно ја презел, ја адаптирал ија користел за свои потреби. Д-р Никола Незлобински заедно со Стружаните не дозволиле да пропаднат музејските експонати кои веќе претходно биле спакувани во сандаци и сокриени во околните куќи.
{{наводи}}
 
Во воената 1942 година, на 17 мај, д-р Никола Антонович Незлобински ненадејно починал, најверојатно како последица на срцев удар. Граѓаните на Струга, со длабока тага, му организирале достоен погреб и се простиле од него. Неговата сопруга, Софија, го надживеала мажа си цели 15 години и по војната работела како наставник по руски и француски јазик и музика. Гробот на почесниот граѓанин на Струга, д-р Никола Антонович Незлобински и денес се наоѓа во алејата на заслужните граѓани на градските гробишта во Струга.
 
Во знак на благодарност кон човекот што го создал, организирал и промовирал, Музејот во Струга го добива неговото име и се нарекува Народен музеј "д-р Никола Незлобински". Со текот на времето Музејот се развива и денес располага со три објекти во кои се сместени и работат следните одделенија: природонаучно (зоолошко и ботаничко), историско, археолошко, етнолошко и одделение за ликовна уметност со галеријата на [[Вангел Коџоман]]. [http://www.museumstruga.mk/ Природнонаучен музеј Никола Незлобински Струга]
 
==Наводи==
 
[[Категорија: Македонски лекари]]
Др. Сашо Цветковски (уредник) - 80 години Музеј „Др. Никола Незлобински“ Струга (монографија)
[[Категорија: Македонски научници]]
[[Категорија: Македонски природонаучници]]
[[Категорија: Македонски зоолози]]
[[Категорија: Стружани]]