Петар Самарџиев: Разлика помеѓу преработките

 

==Ученички години на Петар (Пешо) Самарџиев во железарското училиште во Самоков==

 

Престојот на Пешо во Самоков е од големо значење за формирање на револуционерниот лик, познанство со [[Добри Даскалов]], [[Петар Јуруков]] и други ученици, се зачлениле во Тајниот револуционерен кружок, чита усилено напредна социјалистичка литература,постанува и социјалист,ќе го вети својот живот со повеќе ученици дека ќе се бори и ќе умре за национално и социјално ослободување на Македонија.

 

==Во 1904 год. Пешо станува ''ТИКВЕШКИ ВОЈВОДА''==

 

Пешо имал 27 години кога во месец август 1904 год. бил назначен за војвода. Пешо со својата чета е добро пречекан од месното население. Им се восхитувал на издржливоста и на одделеноста на поединци. Пешо бил комплетен војвода, ги имал сите способности,знаења и искуства, образован и начитан, и по своите убедувања социјалист. По раст е среден, но физички силен и буен, со голема физичка енергија,неуморлив,во постојано движење и акција. По карактер бил пргав и непокорен, строг и озбилен,правичен и чесен,одлучен и смел. Имал полно, тркалезно лице со широко шело и со остар поглед на очите што изразувале цврстина и машкост. Облечен како многу тогашни војводи:носел кабаница што го штитела од дожд и мраз,ковани опинци за постабилно движење

 

Најнапред одат Пешо и курирот, а по нив и 12тината четници. Четата се движи по единствената планинска патека. Штом Пешо и четниците стигна до месноста Преслап, телата им беа испотени и им заповена на одмор. Беше рано, околу 21 часот. Се спремаше да одмара сеуште не беше седнал на земји кога Дино Дрчевски на своите луѓе им заповеда да не пука никој, затоа што тој многу добро го знае Пешо и сам ќе го убие. Подмолно, од зад грб испукува еден куршум и смртно го погодува војводата Пешо. Во тој миг последните зборува гледајќи го селото му биле “Ах,Клусура”.. Пред четниците лежеше трупот на војводата, крвта засилено бликаше од вените,се разлеваше по тревата,и црвено ја боеше. Пешо беше закопан кај една нива покрај меѓите. Четата го продолжи патот кон Влашки Колиби. Беше покуса за еден борец,војвода, за еден вистински заљубеник на слободата.

 

==Литература==