Питу Гули: Разлика помеѓу преработките

Питу Гули, пак во тие години и во [[Крушево]] отворил кафеанче во месноста [[Ќошкот]], кај [[Влашка Корија]]. Зачленет во Организацијата меанчето го претворил во јатак за организационата чета на [[Дуко Тасев]], другарот од заточеништво. Преку него крушевската организација ги одржувала врските со четите на [[Македонска револуционерна организација|Организацијата]].

 

 

И во Софија, на периферијата од градот, Питу држел скромна [[гостилница]] која станала сврталиште на македонските емигранти и комити, во прв ред, од Крушевско, Кичевско, [[Прилеп]]ско, [[Демир Хисар|Демирхисарско]]. Питу Гули во Софија останал до март [[1903]] година, кога по вторпат, сега веќе како војвода на чета, тргнал за [[Крушевско]].

{{Цитатник|''Турската колона кај [[Трстеник]] и [[Врбовец]] се појави зад грбот на четата, која веќе е блокирана скоро од сите страни. Страшен бој. Дојдовме на 5-10 метри, потем на 2-3 чекори и најпосле се измешавме со Турците... Не можевме да се служиме со пушките, зашто недостасуваа [[Фишек|фишеци]], а и затоа што тетовките и грчките пушки се прегреаја и не ги исфрлаа куршумите. Приквечер борбата престана, зашто Мечкин Камен беше покриен со мртви и тешко ранети четници на коишто никој не можеше да им помогне. Турците не запреа, туку со брз марш го продолжија своето настапување кон градот. Четници, башибозуци и турски војници лежеа мртви и ранети еден до друг. Дури утредента, по конечното освојување на градот, Мечкин Камен повторно поцрне од војници. Дојдоа да ги доубијат нашите ранети, да ги ограбат и да ги погребат своите'' <ref name="PB" /> }}

 

 

== Извори ==