|
Истиот третман може да се види во другите [[палеобалкански јазици]], како на пр. [[Фригиски јазик|фригискиот]] ''бекос'' ('леб'), [[Илирски јазик|илирскиот]] ''багарон'' ('топол'), но атичкиот '''{{Polytonic|φώγω}}''' ''фōгō'' ('пече'), сите од ПИЕ *''b<sup>h</sup>eh<sub>3</sub>g-''. Бидејќи сите ови јазици ни се познати преку грчката азбука, која нема знаци за гласовни аспирации, не се знае дали деаспирацијата навистина се случила, или {{Polytonic|β, δ, γ}} биле земени како најблиските букви за изразување на гласовните аспирати.
Доколку '''{{Polytonic|γοτάν}}''' ''готáн'' ('прасе') е сродно на *''g<sup>w</sup>ou'' ('стока'), тогаш ова индицираукажува на [[лабиовеларнаусненозаднонепчена согласка|лабиоверларитеусненозаднонепчените согласки]] биле или недопрени, или се споиле со веларите, за разлика од грчкиот третман (атички '''{{Polytonic|βοῦς}}''' ''боус''). Меѓутоа вакви деривати, не се непознати во грчките дијалекти; споредете го дорскиот (спартански) збор '''{{Polytonic|γλεπ-}}''' ''глеп-'' за обичен грчки '''{{Polytonic|βλεπ-}}''' ''блеп-'', како и за дорски '''{{Polytonic|γλάχων}}''' ''глáchōn'' and [[Јонски грчки јазик|јонски]] '''{{Polytonic|γλήχων}}''' ''глēхōн'' од обичен грчки '''{{Polytonic|βλήχων}}''' ''[[малолисно нане|блēхōн]]''.<ref>Albrecht von Blumenthal, ''Hesychstudien'', Stuttgart, 1930, 21.</ref>
Ред примери укажуваат на тоа дека [[веларназаднонепчена согласка|веларнитезаднонепчените согласки]] со време станале безгласнибезвучни, особено при почетокот на зборовите: '''{{Polytonic|κάναδοι}}''' ''кáнадои'', 'челуст' (<ПИЕ ''*genu-''); '''{{Polytonic|κόμβους}}''' ''кóмбус'', 'катници' (<ПИЕ ''*gombh-''); во рамките на зборовите: '''{{Polytonic|ἀρκόν}}''' ''аркóн'' (атички '''{{Polytonic|ἀργός}}''' ''аргóс''); македонскиот [[топоним]] ''Акесаменаи'', од [[Пиерија|пиеријанското]] име ''Акесаменос'' (ако ''Akesa-'' се изведе од грчкиот збор ''агасомаи'', ''агамаи'', „вчудоневидува“; споредете го тракиското име ''Агасаменос'').
== Видете исто така ==
|
