Походи на Александар Македонски: Разлика помеѓу преработките

Некои грчки држави - [[полис]]и направиле обид да ја отфрлат [[Античка Македонија|македонската]] власт, но Александар успеал да ги принуди на покорност или да ги придобие. Кога ја зацврстил својата власт и ги извршил неопходните подготовки, две години по неговото доаѓање на власт, во [[334]] година п.н.е.]] ги започнал своите прочуени походи.

Армијата на Александар ги минала [[Дарданели|Дарданелите]] со околу 42.000 војници од Македонија, разни грчки градови-држави, како и платеници и пратеници од [[Тракија]], [[ПaјонијаПајонија]] и [[Илирија]]. Во Александровите походи на исток учествувала и [[Пајонија|пајонската]] лесна коњаница предводена од [[Аристон]]. По почетната победа против персиските сили во [[Битка кај Граник|битката кај Граник]], Александар го прифатил предавањето на провинциската престолнина и богатствата на градот [[Сардис]] и продолжил по Јонското крајбрежје. Кај [[Халикарнас]] (денес [[Бодрум]] во [[Турција]]) Александар успешно ја спровел првата од многуте опсади, приморувајќи ги своите противници - платеничкиот капетан Мемнон од Родос и Оронтобатес - персискиот сатрап од Карија, да се повлечат преку морето. Александар ја препуштил Карија на Ада, која била владетел на Карија пред да биде сменета од нејзиниот брат Пиксодарус. Од Халикарнас Александар продолжил во планинската [[Ликија]] и [[Памфилиската рамнина]] (близу денешна [[Анталија]] во Турција), преземајќи контрола над сите крајбрежни градови. Од Памфилија натаму, брегот немал позначајни пристаништа, и затоа Александар продолжил кон копното. Кај Термес Александар го покорил, но не го нападнал Писидискиот град. Во античкиот град [[Гордиум]], Александар го разрешил дотогаш нерешливиот [[Гордиев јазол]], загатка која според легендите била решлива само од идниот „крал на Азија“. Според една од приказните, тој едноставно го пресекол јазолот со сабјата. Според друга, го одврзал така што го извадил делот од двоколката околу кој бил врзан.

Армијата на Александар ги минала Цилицијските порти, ја сретнала и поразила главната персиска војска под команда на [[Дариј III]] во [[битката кај Ис]] (денес во Турција, на границата со Сирија) во ноември [[333 п.н.е.]] Дариј бил принуден да побегне од битката откако неговата армија се распаднала, и бегајќи ги напуштил сопругата, две ќерки, мајка му [[Сисигамбa]] и непроценлива количина на богатство. Подоцна, тој му понудил мир на Александар, предавање на сите земји кои овој веќе ги освоил и откуп од 10.000 таленти за своето семејство. Александар му одговорил дека бидејќи сега е тој крал на Азија, тој ќе решава за поделбата на земјата. Продолжувајќи по брегот на Средоземното мореМоре ги освоил градовите [[Опсада на Тир|Тир]] (денешен Либан) и [[Газа]] по познатите опсади.

Во [[332 п.н.е.]] Александар се обидел да ја освои [[Нубија]], но наишол на силна воена формација предводена од кралицата Кандас, па решил да ги упати своите [[Поход на Египет|сили кон Египет]]. Во таа 332. и следнатaследната 331 год.година, Александар бил добредојден како ослободител на Египет, кој до тогаш бил окупиран од Персија. Бил прогласен за син на [[Амон]] (египетски бог на сонцето, грчки: Зевс) од египетските свештеници во пророчиштето во оазата Шива во Либиската пустина. Оттогаш, Александар често се повикувал на Амон-Зевс како на свој татко, а неговата слика на кованите пари била со биковски рогови како симбол на божественоста. Ја основал [[Александрија]] во Египет, која подоцна, по неговата смрт, станала напреден главен град на [[Птоломејска династија|Птолoмејската династија]].

Напуштајќи го Египет, Александар продолжил кон [[Асирија]] и на [[1.10. октомври]] [[331 п.н.е.]] го победил Дариј уште еднаш во [[битката кај Гавгамела] (веројатно близу до [[Мосул]], денешен Ирак). ПовторноАлександар ја разбил петпати побројната персиска војска, а Дариј повторно бил принуден да побегне од бојното поле, но овојпат. Александар го следел до Арбела, откаде овој пребегнал во Екбатана (денешен Иран).

Неговата понатамошна тригодишна воена кампања, прво против Бес, а потоа и против Спитамен, сатрап од [[Согдијана]], го одвела Александар низ повеќе делови на денешен [[Авганистан]] и [[Таџикистан]]. Притоа, формирал повеќе градови со името Александрија, од кои некои постојат и денес, на пример [[Кандахар]] во Авганистан и [[Хуџанат]] во [[Таџикистан]]. Во тие походи, неговите противници биле поразени: Бес во 329., а Спитамен во 328г.328 п.н.е.

Во Александровите походи на исток учествувала и [[Пајонија|пајонската]] лесна коњаница предводена од [[Аристон]]. Притоа, Александар и неговата војска насекаде биле пречекувани како ослободители од страна на покорените народи под персиска власт. По заземањето на градот [[Опсада на Тир|Тир]] (или Сидон) во [[332 п.н.е.]] и [[Газа]], бил отворен патот кон [[Египет]]. Притоа, градовите во [[Феникија]], [[Палестина]] и Египет без борба ги отварале своите врати и го прогласувале Александар за свој владетел. Како вешт политичар, во Египет тој го посетил [[храм]]от на богот на [[Сонце]]то [[Амон Ра]], ги придобил свештениците угнетувани од персиската власт, па тие го прогласиле за син на нивниот врховен бог и [[фараон]].

Неговиот војсководач [[Парменион]] му предлагал на Александар да ги прекрати натамошните воени походи, но тој бил цврсто решен конечно да ја уништи големата персиска држава. На патот кон [[Вавилон]], кај [[Битка кај Гавгамела|Гавгамела]] во [[331 п.н.е.]] дошло до нова, уште покрвава битка со персиската војска, при што повторно ја разбил петпати побројната персиска војска.

После смртта на [[Спитамена]] и бракот со [[Роксана]] (Рошанак на Бактриски), Александар ги зацврстува своите нови позиции во Централна Азија. Во [[326 г.п.н.е.]] Александар конечно е подготвен да се посвети на освојувањето на Индија. Александар ги повикува сите водачи на племињата од [[Гандара]], територија на север од денешен [[Пакистан]], да му се покорат и да тргнат со него. [[Амби]], владетелот на [[Таџила]], чие кралство се простирало од [[ИндусИнд]] до [[Џелум]], така и направил. Но водачите на некои кланови, како например [[Асапсиос]] и [[Асакеноис]], познати во Индискитеиндиските текстови како [[Ашвајани]] и [[Ашвакајани]] (имињата асоцираат на природата на нивните заедници, во Санскритскиотсанскритскиот јазик Ашва значи коњ), одбиле да се покорат.

Откако го совладал Аорнус, Александар ја преминал реката [[Инд]] и влетал во епската битка против [[Пор]], владателвладетел на територијата [[Пенџаб]], во [[Битка кај Хидасп|битката кај Хидасп]] во [[326 п.н.е.]]

Источно од кралството на Пор, близу до [[река Ганг|реката Ганг]], се наоѓало моќното царство на [[Магада]] под владение на [[династија Нанда|династијата Нанда]]. Стравувајќи од судир со уште една моќна Индискаиндиска војска, изморена од повеќегодишните воени походи, војската на Александар запира кај [[река Биас|реката Биас]] одбивајчиодбивајќи да маршира понатаму кон исток. Така оваа река ја означува и границата до каде војската на Александар продрела на исток.

Александар, после состанокот со неговиот офицер [[Коенус]], бил убеден дека е подобро да се откажат од понатамошни походи и да се вратат назад. Александар бил приморан да сврти на југ. На патот кон југ војската се судрила со кланот [[Мали]], (во денешно време [[Мултан]]). Кланот Мали бил еден од највоинствените кланови во Индија во тој период. Но војската на Александар после жестоките битки го покорува кланот Мали. Во едне од налетите на утврдувањетаутврдувањето Александар бил сериозно ранет од стрела.<ref>Plutarch, Alexander [http://www.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0243;query=chapter%3D%2363;layout=;loc=62.1 63.5].</ref> Неговата војска, мислејќи дека нивниот крал е мртов, ја заземаат тврдината и го искалуваат нивниот бес на заробениците.<ref>[http://www.mainlesson.com/display.php?author=macgregor&book=greece&story=wounded]</ref>. После ова, Мали бил окупиран од војската на Александар, а главницата продолжила со движење .<ref>[http://www.historyofmacedonia.org/AncientMacedonia/AlexandertheGreat.html Alexander the Great Alexander of Macedon Biography],''History of Macedonia''</ref>. Поголемиот дел од својата армија Александар ја насочува кон

[[Карманија]] (во денешно време јужниот дел на [[Иран]]) на чело со генералот [[Кратер]], а еден дел гради флота за да го истражи [[Персиски Залив|Персискиот Залив]] под водство на адмиралот [[Неарх]], додека со останатиот дел од војската се враќа назад во Персија преку [[Гедрозија|пустината [[Гедрозија]] (во денешно време дел од јужен [[Иран]] и [[Макран]] во јужен [[Пакистан]]).

Александар дел од своите сили оставил во Индија. На територијата на Индус, тој го номиниралпоставил неговиот офицер [[Пејтон, син на Агенор|Пејтон]] какоза [[сатрап]], позиција која тој ја задржал следните десет години се до [[316 п.н.е.]], а во [[Пенџаб]] тој го оставил генералот Еудемус како командат на војската под владение на [[Пор]] и [[Таџили]]. Еудемус станува господар на Пенџаб после смртта на овие двајца. И двајцата валдетели (Пејтон и Еудемус) се враќаат на запад во 316 п.н.е. со нивната војска, а на нивно место [[Чандрагупта МауриаМаурија]] го формира [[Царство Мауриа|Царството МауриаМаурија]] во Индија.