Илинденско востание: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
→Вознемиреност: викификација |
→Вознемиреност: Став на Андон Димитров. |
||
Ред 126:
[[Константин Нунков]] за решението на [[Централен комитет на МРО|Централниот комитет]] за востание истакнува:
{{
[[Андон Димитров]], дава следново објаснување за донесената одлука за кревање на востание: {{цитат|Во 1902 и 1903 година та се до денот на востанието - 20 јули 1903 - состојбата на бугарското население во Турција беше неопислива. На нас адвокатите, полицијата ни беше забранила дури да поднесуваме жалби до административните власти таму... Освен доаѓањето на српските чети во северозападна Македонија, [[Хилми Паша]] во согласност со грчките емисари создаде на југозапад и фронт за влез на грчките андарти. И така бугарските чети мораа да се борат против три фронта: турската војска, која со потери ги бркаше, српските чети и грчките андарти. Тешка стана и ситуацијата на организацијата. Ова го принуди руководството да свикаа специјален конгрес целта, на кој одлучи тешкото решение да се крене општо востание.<ref>"ВМОРО низ очите на неговите основачи", Воено Издаваштво, Софија, 2003 година, стр 148.</Ref>}}
=== Подготовки на Централниот комитет ===
| |||