Графички дизајн: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето
Ред 14:
Додека графичкиот дизајн како дисциплина има релативно кратка историја, називот графички дизајн за првпат е измислен од Вилијам
Едисон Двигинс во 1922 г. и истите активности се протегаат низ историјата на човештвото: од пештерите на Ласко до [[Image:KellsFol114vTuncDicit.gif|thumb|Страница од [[Книгата од Келс]]: Folio 114v, Илустриран текст. ''Tunc dicit illis'']]
Трајановиот столб во Рим, до украсните ракописи од Средниот[[среден век|средниот век]], до светлечките неони во Гинза. Во оваа опширна историја и во релативно неодамнешната експанзија на визуелна комуникација во 20-тиотXX и 21-отXXI век, понекогаш има заматена разлика и вкрстување на рекламната уметност, графичкиот дизајн и ликовната уметност. Сепак, сите делат многу исти елементи, теории, принципи, вештини и стилови и понекогаш ист добродетел и клиент. Во рекламната уметност главна цел е продажбата на добра и услуги. Во графичкиот дизајн суштината е да и се даде ред на информацијата, форма на идеите, израз и чувство на ракотворбите кои го документираат човечкото искуство.
 
 
====Историја на печатењето====
 
За време на [[Династијата Танг]] (616 - 906) помеѓу IV и VII век од н.е. се сечеле дрвени калапи за печатење врз текстил и подоцна за правење копии на будистички текстови. Најраната позната печатена книга е будистички запис од 868 г. Започнувајќи од 19XIX век биле произведени подолги ролни и книги преку печатење од подвижен тип, правејќи ги книгите широко достапни за време на Династијата Сонг (960–1279). Некаде околу 1450 г. печатарската машина на Џон Гутенберг придонела за поширока достапност на книгите во Европа. Со дизајнот на книгата Алдус Манутиус ја развил структурата која станала основа на западниот издавачко печатење. Оваа ера на графички дизајн се нарекува [[Ренесансен хуманизам]] или Стар стил.
 
 
====Појава на дизајнерската индустрија====
 
Во доцните години на 19XIX век во Европа, особено во Обединетото Кралство, започнало одвојувањето на графичкиот дизајн од ликовната уменост. Во 1849 г. Хенри Кол станал еден од големите сили во дизајнерсктото образование во Велика Британија, информирајќи ја Владата за важноста на дизајнот во неговиот Дневник за дизајн и производи (англиски:Journal of Design and Manufactures. Тој ја организирал Големата Изложба како славење на модерната индустриска технологија и Викторијанскиот дизајн.
 
Од 1891 до 1896 г. "Печатницата на Вилијам Морис Келмскот" (William Morris’ Kelmscott Press) издавал книги кои се едни од најважните за графички дизајнираните производи на Движењето за применета уметност. Започнал многу профитабилен бизнис на создавање книги со голема стилска префинетост продавајќи ги на богатите за повисока цена.
 
Морис докажал дека пазарот постои за делата од графичкиот дизајн и помогнал да се создаде поделбата на дизајнот од производството и ликовната уменост. Работата на "Печатницата Келмскот" (Kelmscott Press) се карактеризира по својата опсесија со историски стилови. Како и да е, овој историцизам бил важен затоа што придонел за првата важна реакција од страна на државата која била застарена во поглед на графичкиот дизајн од 20-тиотXX век. Работата на Морис, заедно со останатите од движењето на Приватната Печатница директно влијаеле на Арт Нуво [[(Art Nouveau)]] и биле индиректно одговорни за развојот на графичкиот дизајн од 20-тиотXX век воопшто.
 
====Дизајн од 20-тиотXX век====
 
 
Називот графички дизајн за првпат се појавил во весник во есеј од 1922 год. наречен "Нов вид на печатење бара нов вид на дозајн" од Вилијам Едисон Двигин, американски книжевен дизајнер во раниот 20-тиXX век.
 
"Рафовиот графички дизајн", издадена во 1922 год. се смета за првата книга што го искористила поимот во својот наслов.
Ред 41:
Во 1920 год. советскиот конструктивизам го вметнал "интелектуалното производство" во различни сфери на производството. Во револуционерната Русија, движењето ја гледало индивидуалната уметност како бескорисна и така продолжила напред кон создавање на предмети за утилитарни цели. Тие дизајнирале градби, театарски сцени, постери, материјали, облека, мебел, логоа, менија итн.
 
Џен Шехолд ги координирал принципите на модерната типографија во неговата книга "Нова типографија" од 1928 год. Тој подоцна се одрекол од [[File:VC-25(040616-F-5677R-002).jpg|thumb|right|Авион Боинг 747 именуван како "Авион на американскиот претседател". Тиркизните форми, [[знамето на САД]], претседателскиот амблем и [[Caslon]] буквите биле дизајнирани во различни времиња и комбинирани од страна на дизајнерот Рејмонд Луи во овој финален дизајн ]]фашистичката филозофија поткрепена во неговата книга, но сепак таа останала доста влијателна. Шехолд, Баухаус и други графичари како Херберт Бејер, Лазло Мохоли-Наги, Ел Лециски се татковците на графичкиот дизајн каков што го знаеме денес. Тие првo ги вовеле производните техники и стилски уреди употребени низ 20-отXX век. Во годините што следеле графичкиот дизајн станал дел од современиот стил и се здобил со распространета прифатеност и употреба. Напредната економија во Америка по Втората светска војна утврдила поголема употреба за графички дизајн, главно рекламирање и пакување.
Преселбата на Германското училиште за дизајн “Баухаус”[[('Bauhaus')]] во Чикаго во 1935 год. го донела "масовно произведениот" минимализам во Америка фрлајќи оган врз современата архитектура и дизајн. Позабележливи имиња од областа на дизајнот во Средниотсредниот век се Адриан Фрутигер, дизајнер на фонтовите Универз и Фрутигер, Пол Рент кој од доцните 30-ти години до неговата смрт во 1996 год. ги применил принципите на "Баухаус" во популарното рекламирање и дизајнирање на логоа, притоа помагајќи во создавањето на единствениот американски пристап кон европскиот минимализам. Тој станува еден од главните изумители на подгрупата на графичкиот дизајн позната како корпоративен идентитет и Јозеф Мулер Брокмен кој дизајнирал постери на груб, но сепак достапен начин типичен за ерата на 50-тите И 70-тите години.
 
 
Ред 78:
====Изглед на страница====
 
Аспектот за изгледот на страницата на графичкиот дизајн претставува уредување на елементите (содржината) на страната, како што е вметнувањето на слика и текстуалниот нацрт и стил. Започнувајќи од раното рачно украсување на рачно напишани книги во Средниотсредниот век и продолжувајќи со усложнување на современите нацрти на списанија и каталози, структурното дизајнирање на страници веќе долго се изработува во испечатена форма. Во печаните медиуми, елементите обично вклучуваат букви (текст), слика (фотографија) и графичко пополнување на текст за елементи кои не се печатени во боја, како со калап/ласерско сечење, печатење со станиол или релјефно врежување.