Дороти Хоџкин: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Нема опис на уредувањето
Ред 27:
}}
 
'''Дороти Мери Хоџкин''' ({{lang-en|Dorothy Mary Hodgkin}},p. [[12 мај]] [[1910]], [[Каиро]], [[Египет]] - п. [[29 јули]] [[1994]], [[Шипстон-он-Стаур]], [[Велика Британија]]), невестинскомоминско презиме Кроуфут ({{lang-en|Crowfoot}}), e [[Англичани|англиска]] хемичарка[[хемичар]]ка, добитничка на [[Нобелова награда за хемија|Нобеловата награда за хемија]] во [[1964]] година за работата врз истражувањето на атомската[[атом]]ската структура на важни [[Хемиско соединение|хемиски соединенија]], посебно на витаминот[[витамин]]от [[Витамин B12|B12]], кој е неопходен за спречување на пернициозна [[анемија]].<ref>{{цитирана книга|author = С.Маринковиќ,П.Михајлов,З.Ќорвезироски.| year = 1996 | title=Нобеловци.|accessdate=|publisher=Детска радост:Скопје }}</ref>
 
== Детство и почетоци на кариерата ==
Татко ѝ Џон Кроуфут бил познат англиски археолог, а мајка ѝ, љубителка на ботаниката, е негова соработничка за време на работењето во Каиро и Картум. Во текот на Првата светска војна, Хоџкин живее во Вординг (Велика Британија) кај баба си, а по враќањето на мајка во 1918 година, во Линколн. До 1928 година учи во училиштето „Сер Џон Лемон“ крај Беклс, каде што почнува да ја изучува историјата на кристалографијата и хемија - предмети што во тоа време ги изучувале само мажите. По завршувањето на училиштето, неколку години живее во Палестина, каде што татко е директор на Британското училиште за археологија во Ерусалим. По враќањето во Велика Британија продолжува да ја изучува хемијата во Сомервилскиот колеџ при Оксфордскиот универзитет (1928-1932), каде што ја изучува кристалографијата, а специјализира во Хајделберг. Своето образование Хоџкин го продолжува во Лабораторијата на Кевендиш при Кембричкиот универзитет, каде што ги почнува истражувањата врз стеролите со рендгенска кристалографија. Во 1934 година се враќа во Сомервил колеџот и таму минува најголем дел од својата професионална кариера. Докторската дисертација на тема изучувањето на холестеролот со рендгенска кристалографија ја одбранува во 1937 година во Кембриџ. Истата година се омажува за историчарот Томас Хоџкин, братучед на биофизичарот [Ален Хоџкин].
 
Татко ѝ Џон Кроуфут бил познат англиски [[археолог]], а мајка ѝ, љубителка на ботаниката[[ботаника]]та, е негова соработничка за време на работењето во Каиро и [[Картум]]. Во текот на [[Прва светска војна|Првата светска војна]], Хоџкин живее во [[Вординг]] (Велика Британија) кај баба си, а по враќањето на мајка во [[1918]] година, во [[Линколн]]. До 1928 година учи во училиштето „[[„Сер Џон Лемон“ - Беклс|Сер Џон Лемон]]“ крај [[Беклс]], каде што почнува да ја изучува историјата[[историја]]та на кристалографијата[[кристалографија]]та и [[хемија]] - предмети што во тоа време ги изучувале само мажите[[маж]]ите. По завршувањето на училиштето, неколку години живее во [[Палестина]], каде што татко ѝ е директор на [[Британско археолошко училиште - Ерусалим|Британското училиште за археологија]] во [[Ерусалим]]. По враќањето во Велика Британија продолжува да ја изучува хемијата во [[Колеџ Сомервил - Универзитет Оксфорд|Сомервилскиот колеџ]] при [[Оксфордски универзитет|Оксфордскиот универзитет]] ([[1928]]-[[1932]]), каде што ја изучува кристалографијата, а специјализира во [[Хајделберг]]. Своето образование Хоџкин го продолжува во [[Кевендишова лабораторија|Лабораторијата на Кевендиш]] при Кембричкиот[[Универзитет Кембриџ|Кембриџскиот универзитет]], каде што ги почнува истражувањата врз стеролите[[стероли]]те со [[рендгенска кристалографија]]. Во [[1934]] година се враќа во Сомервил колеџот и таму минува најголем дел од својата професионална [[кариера]]. [[Докторска дисертација|Докторската дисертација]] на тема изучувањето на холестеролот[[холестерол]]от со рендгенска кристалографија ја одбранува во [[1937]] година во [[Кембриџ]]. Истата година се омажувамажи за историчарот[[историчар]]от [[Томас Хоџкин]], [[братучед]] на биофизичарот[[биофизичар]]от [[Ален Хоџкин]].
За време на Втората светска војна, Хоџкин ја истражува структурата на пеницилинот со рендгенска кристалографија и во 1946 година ја определува неговата молекуларна градба. Од истата година е доцент, а од 1960 година професор на Оксфордскиот универзитет.
 
Триумф во нејзината работа претставува определувањето на структурата на витаминот B12 со кристалографска анализа. Благодарение на нејзините напори, рендгенската кристалографија во својата работа ја користат и англиските биохемичари Макс Перуц и Џон Кендрју, англискиот биофизичар Морис Вилкинс, американскиот молекуларен биолог Џејмс Вотсон и англискиот молекуларен биолог Франсис Крик.
 
== Истражувачка работа ==
Во своите натамошни истражувања, Хоџкин ја определува и структурата на хормонот инсулин (1972), чијшто молекул содржи околу 800 атоми (молекулот на витаминот B12 е изграден од 90 атоми).
 
За време на [[Втора светска војна|Втората светска војна]], Хоџкин ја истражува структурата[[Хемиска структура|структура]]та на пеницилинот[[пеницилин]]от со рендгенска кристалографија и во [[1946]] година ја определува неговата молекуларна[[молекула]]рна градба. Од истата година е [[доцент]], а од [[1960]] година [[професор]] на Оксфордскиот универзитет.
Од 1960 до 1977 година Хоџкин е професор-истражувач во лондонското Кралско друштво. Од 1970 година е почесен ректор на Бристолскиот универзитет. Таа е еден од основачите на Меѓународниот сојуз на кристалографите и е негов претседател од 1972 до 1975 година.
 
Триумф во нејзината работа претставува определувањето на структурата на витаминот B12 со [[кристалографска анализа]]. Благодарение на нејзините напори, рендгенската кристалографија во својата работа ја користат и англиските биохемичари[[биохемичар]]и [[Макс Перуц]] и [[Џон Кендрју]], англискиот биофизичар [[Морис Вилкинс]], [[Американци|американскиот]] [[молекуларен биолог]] [[Џејмс Вотсон]] и англискиот молекуларен биолог [[Франсис Крик]].
Била член на Американската национална академија на науките, на Советската, на Холандската, на Југословенската, на Австралиската академија на науките и на академиите на науките на Гана и Порторико.
 
Во своите натамошни [[Научно истражување|истражувања]], Хоџкин ја определува и структурата на хормонот[[хормон]]от [[инсулин]] ([[1972]]), чијшто молекул содржи околу 800 атоми (молекулот на витаминот B12 е изграден од 90 атоми).
 
Од [[1960]] до [[1977]] година Хоџкин е професор-истражувач во лондонското[[лондон]]ското [[Кралско научно друштво - Лондон|Кралско друштво]]. Од [[1970]] година е почесен [[ректор]] на [[Бристолски универзитет|Бристолскиот универзитет]]. Таа е еден од основачите[[основач]]ите на [[Меѓународен сојуз на кристалографи|Меѓународниот сојуз на кристалографите]] и е негов [[претседател]] од [[1972]] до [[1975]] година.
 
Била член на [[Американска академија на науките|Американската национална академија на науките]], на [[Академија на науките на СССР|Советската]], на [[Кралска холандска академија на науките и уметностите|Холандската]], на [[Југословенска академија на науките и уметностите|Југословенската]], на [[Австралиска академија на науките|Австралиската академија на науките]] и на академиите на науките на [[Академија на науките и уметностите - Гана|Гана]] и [[Порториканска академија на науките и уметностите|Порторико]].
 
== Наводи ==