Рубенс Барикело: Разлика помеѓу преработките

'''Рубенс Гонсалвеш Барикело''' ({{lang-pt|Rubens Gonçalves Barrichello}}); (роден нар. {{роден на|23|мај|1972}}) е— [[Бразил]]ски [[Формула еден]] возач. Тој моментално вози за [[Хонда]].

Барикело возел за [[Ферари]] од [[2000]] до [[2005]] г., како тимскиекипен колега на [[Михаел Шумахер]], уживајќи значајни успеси. Пензионирањето на Шумахер на крајот на [[2006]] го направи Барикело најискусниот возач на патеката. Барикело порасна идолизирајќи го поранешниот [[Аиртон Сена]], додека Сена за возврат го прогласи за свој штитеник; како на пример во сезоната [[2008]] во Формула Еден Барикело ќе биде единствениот возач што се натпреварува во Формула Еден кој се тркал против Сена, и ги има освоено петте најголеми возачки поени во историјата на Формула Еден.

Барикело првите години имал мало [[професионалец|професионално]] искуство. Во третата трка, т.е. [[Европски гран при]], тој стартуваше на 12-тата позиција на многу влажни услови, но тој на крајот на првиот круг бил четврт. Тој највисоко го достигна второто место, и бил сѐ уште на неверојатното трето место, поминувајќи ги [[Дејмон Хил]] и [[Алан Прост]] од Вилијамс, пред да се соочи со проблеми со горивото. За несреќа сигурноста на возилата била многу мала за време на целата сезона во [[1993]] и затоа беа неколкуте победи и само некои од нив беа возможни. И покрај тоа, Барикело регуларно ги победил неговите поискусни тимскиекипни колеги, како што бил [[Иван Капели]], [[Тиери Бустен]]. На [[Францускиот Гран При]], тој бил блиску до освојување на првото место но загуби од [[Мишел Андрети]] во последниот круг. Единствениот пробив кон врвот во таа сезона дојде конечно во [[Сузука]] со петтото место пред неговиот нов клубски колега [[Еди Ирвајн]].

Во [[1994]] тој стартуваше добро со четвртото место во Бразил и со третото место во пацифичкото Гран При во Аида - [[Јапонија]] што го пласира на второто место на ранг листата, единствено зад Михаел Шумахер, кој имал победено на двете трки. Но кариерата на Рубенс скоро и да заврши со несреќата на Гран При-то на Сан Марино, каде во тешката несреќа за време на петочниот тренинг тој бил во кома, скоро и да го убила. Неговата душевна состојба не била подобрена поради смртта на неговиот идол [[Аиртон Сена]] два дена по несреќата. Покрај оваа тешка лична загуба, Барикело ја врати својата доверба и се тркал со засилено темпо на останатите трки- вклучувајќи [[пол позиција]] на трката во Спа на Францускиот шампионат и бил лидер неколку круга во [[Есторил]]. Во тоа време тој бил најмладиот возач што освоил пол позиција. Тој завршил на одличното шесто место на Шампионатот за возачи со 19 поени, многу повеќе од клубскиот колега [[Еди Ирвајн]], кој постигна шест поени. Слична година со тимотекипата следела во [[1995]]. И покрај второто место во Монтреал, Барикело страдал од несигурноста во тимотекипата на Џордан во споредба со 1994 и таа сезона завршил на единаесттото место со единаесет поени.

Надеж имало во [[1996]], со созреаниот, надежен и моќен мотор на [[Пежо]] и свежите пари донесени од [[Бенсон и Хеџес]]. Но, како сезоната се одвивала се открила тајната дека тимотекипата на Џордан нема да претендира за победа. Неговите односи со сопственикот на тимотекипата Еди Џордан се влошиле во 1996 година, и тој замина за ново формираниот Стевартсов Гран При во [[1997]].

1997 била прва тешка година за тимотекипата и Рубенс завршил само три трки во текот на целата година. Очигледно истакнување било второто место во [[Монако]], додека неговиот тимскиекипен колега [[Јан Магнусен]] не освоил ниту еден поен. Во истата 1997, тој се оженил со Силвана Џиафоне на [[24 февруари]]. Таа е братучетка на бразилскиот возач Фелипе Џиафоне и внука на [[Алфонсо Џиафоне Фило]] и [[Зека Џиафоне]].

Барикело ја завршил сезоната [[2001]] на третото место, завршувајќи 10 пати на пиедесталот со вкупно 56 шампионатски поени. Тој повторно играл главна улога за поддршка на Михаел Шумахер, помагајќи му нему да го освои неговиот втор возачки шампионат со [[Ферари]] и помагајќи муѝ на тимотекипата да го освои шампионатот за конструктори трета година по ред.

Успехот на Барикело продолжил и во [[2002]] кога тој победил на 4 трки за тимотекипата и завршил на најдоброто во кариерата второ место во возачкиот шампионат, постигнувајќи 77 шампионатски поени. Годината сепак била обележана како контроверзна, кога тимотекипата на Ферари наложилналожила Барикело да биде поминат од Михаел Шумахер на целната рамнина на [[Австриско гран-при 2002|австриското гран-при 2002]] и да ја освои победата. Засрамен од ваквиот начин на победа, Михаел Шумахер го заменил подиумското место со Барикело и на подиумската церемонија му го дал победничкиот трофеј на Барикело , за што подоцна биле казнети од [[ФИА]] поради нарушување на церемонијата на прогласување{{факт}}.

Во [[Ф1 сезона 2006|Ф1 сезоната 2006]] неговиот тимскиекипен колега [[Џенсон Батон]] му го дач на Барикело својот број. Барикело бил поминат од Батон, и се пожалил дека неговата формула не одговара на неговиот стил на возење, всушност во неговиот стил на кочење. По модификациите на неговата формула тој беше во можност да биде поконкурентен. На гран-прито во Монако во 2006, тој го освоил неговиот прв пиедестал со својотсвојата тимекипа.

{{DEFAULTSORTОСНОВНОПОДРЕДУВАЊЕ:Барикело, Рубенс}}