Ана де Стал: Разлика помеѓу преработките

'''Ана-Луиза Жермена, баронеса де Стал-Холштајн''' ({{lang-fr|Anne-Louise Germaine baronne de Staël-Holstein}}), позната како '''Мадам де Стал''' ({{lang-fr|Madame de Staël}}; {{роден на|22|април|1766}} - {{починал на|14|јули|1817}}) — истакната [[Франција|француска]] [[писател]]ка, ќерка на видниот писателкнижевник [[Жак Некер]]. Во [[1810]] година ја напиша книгата - манифест „''За Германија''“, која [[Наполеон]] ја забранил, затоа што авторот се восхитува на германската [[философија]] и [[литература]]. Ја сметаат за основоположник на францускиот [[романтизам]]. Таа е политичар со напредни идеи, пистаелка и теоретичарка на книжевноста, претставува интересна и за периодот во кој живеела доста либерална и конфликтна личност. Нејзините романи се надоврзување на предромантичарските романи. Романот на стравот и ужасот („црниот роман“), и сентименталните романи со клиширани љубовни заплети, мошне омилени кај најшироката читателска публика во тоа време. Нејзиниот бурен живот како да го навестува вкупниот сензибилитет на романтизмот и на [[19XIX век]], „векот кој сакаше да се обраќа во прво лице“, како што велат критичарите за романтизмот. Како теоретичар на литературата („[[Есеј за измисленото]], [[Книжевноста по однос на институциите]] и [[За книжевноста]]“), таа се залага за [[роман]] кој своите ликови би ги довел во поцврста врска со стварноста, а нив би ги направил поуверливи одошто се во сентименталните, љубовни „лимонади“.<ref>Учебник по македонски јазик и литература за III година за реформираното гимназиско образование - стр.17</ref>