Ајвар: Разлика помеѓу преработките

[[Податотека:Ajvar-3.gif|мини|десно|200п|Ајвар]]

 

Ајварот се припрема на традиционален начин (на отворен простор - пиперките се печат на шпорет на дрва), поради што потребна е доста напорна рачна работа. Најчесто се подготвува кон крајот на летото и во почетокот на есента. Во текот на подготовката, најпрво црвените пиперки (кои може да бидат и лути и благи) се печат, а потоа се ставаат во пластични ќеси за да набабрат, зашто на овој начин потоа полесно може да се излупат. Потоа следува внимателното лупење, при кое треба да се отстранат семките и собирањето во мрежести вреќи во кои пиперките ја поминуваат ноќта. Следниот ден тие се сечат на ситни парчиња, мелат и пржат на тивок оган. Треба да се забележи дека различни семејства, различно го подготвуваат својот ајвар. Така, некои во смесата додаваат мелени домати, некои моркови, а најчесто се користи модриот патлиџан како најефективен додаток на традиционалниот ајвар.

 

На [[Балкан]]от, постојат и неколку индустриски производители на ајвар кои, поради многу распространетата домашна подготовка, најчесто располагаат со многу скромни производствени капацитети:

 

* ''Дием-ГП'', [[Гевгелија]], [[Република Македонија]]

* ''Вегафрут'', [[Босна и Херцеговина]]

* ''Подравка'', [[Хрватска]]

* ''Дрога Колинска'', [[Словенија]]

* ''Ета'', [[Словенија]]