Атила Јожеф: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
сНема опис на уредувањето |
||
Ред 1:
[[Податотека:Szeged-ja-1.jpg|
'''Атила Јожеф''' ([[унг.]] ''József Attila'', {{роден на|11|април|1905}} - {{починал на|3|декември|1937}})
== Биографија ==
Син е на Арон Јожеф,
▲[[Податотека:Szeged-ja-1.jpg|thumb|лево|Статуата на Атила Јожеф близу Универзитетот во Сегедин]]
▲Син е на Арон Јожеф, полу-романски работник во фабрика за сапуни и унгарската селанка Барбара Пошче и роден е во населбата [[Ференцварош]] во [[Будимпешта]]. Има две постари сестри: Ета и Јолан. Неговиот татко го напушта семејството кога Јожеф има само три години. Живеат во огромна сиромаштија: мајка му одвај може да ги издржува трите деца и да плати ќирија за малиот стан. така Јожеф е посовоен од семејство во [[Очгод]], каде работи на фарма. Условите на фармата биле толку лоши, што Атила избегал и се вратил кај својата мајка во [[Будимпешта]].
Мајка му умира во [[1919]], на возраст од само 43 години. По ова, за него се грижи Одон Макај, неговиот зет, кој е доста богат и може да му го плати школувањето во сосема солидно средно училиште. Атила аплицира и на Универзитетот во Сегедин - сонот му е да стане професор во средно училиште - но набрзо е исфрлен оттаму поради една своја провокативна поема.
Ред 28 ⟶ 27:
Атила Јожеф е меѓународно најпознатиот модерен [[Унгарија|унгарски]] [[поет]]. Неговите песни се преведени на многу јазици, а неговиот живот и дело се изучуваат во многу земји. Сметан од [[комунизам|комунистичката власт]] во Унгарија за "голем [[пролетеријат|пролетерски]] поет", неговиот тажен живот и незаборавните љубовни стихови (дел од кои се посветени на неговата мајка) ќе изградат култ од неговата личност.
Својата прва стихозбирка ''A szépség koldusa'' (''Питачот на убавината'') ја објавува во [[1922]] година; тогаш Атила има 17 години и сѐуште оди на училиште. Јожеф учи приватно една година, а пoтоа и во [[Сегедин]], каде студира [[Унгарска литература|унгарска]] и [[француска литература]]. Со помошта на својот мецена, [[Лајош Хатвани]], се здобива со солидно образование во [[Австрија]] ([[1925]]) и [[Париз]] ([[1926]]-[[1927|27]]), каде ја открива поезијата на [[Франсоа Вијон]], познатиот поет-боем од петнаесеттиот век.
Во [[1925]] Јожеф ја издава својата втора стихозбирка, ''Nem én kiáltok'' (''Не сум јас тој што вриска''). Избркан е од факултетот поради својата револуционерна песна, ''Tiszta szívvel''. Со своите ракописи патува во [[Виена]], каде преживува продавајќи весници и чистејќи хотелски соби, а потоа во [[Париз]], каде студира на [[Сорбона]]. Во овој период ги чита [[Хегел]] и [[Карл Маркс]], чиј револуционерен повик особено ќе го привлече.
| |||