Протокол за директно поврзување на два мрежни јазла: Разлика помеѓу преработките

Протоколот за директно поврзување на два мрежни јазли (Point-to-Point Protocol/РРР) обезбедува метода за вметнување на пакети [[IP|IР]] преку директно поврзување на две мрежни точки. РРР може да се користи за управување со податочна врска за поврзување на два рутера, или може да се користи за поврзување на персонален компјутер и провајдер на [[Интернет сервис провајдер|Интернет-услутисемрежен (IЅР)услужник]] преку телефонска линија или модем. Протоколот РРР може да работи во секаков вид двонасочни преносни врски и преносни врски од точка до точка. Тој, исто така, може да работи и во традиционалните асинхронизирани врски, врските со синхронизациски битови и во новите преносни системи, како што се [[АДСЛ|АDЅL]] или [[SONET|ЅОNЕТ]].

Рамките разменети за време на воспоставувањето на врската PPP преку модем со повикување на телефонскиот број ([http://en.wikipedia.org/wiki/Dial_up dial-up]) на провајдеротсемрежниот на Интернетуслугиуслужник. Првите девет рамки се поврзани со протоколот за контрола на врска. Секој крај на врската испраќа рамки [[LCР]] со барање за конфигурација, со кои предлага множество на конфигурациски опции. Другиот крај одговара со потврда за конфигурацијата LСР (LCP Configuration-ACK) доколку опциите се прифатливи, со негативна потврда (Configuration-NAK) а сите опции се препознаваат, но не се прифатливи, како и со одбивање на LCP конфигурацијата (Configuration-Reject) ако некои опции не се препознатливи или не се прифатливи за договарање. Може да се забележи дека договарањето за опциите може да бара одреден број размени на рамки. Содржината на последната рамка LСР за договарање на опции е прикажана во средниот прозорец на сликата, која потврдува дека треба да се употреби протокол за докажување на автентичноста на лозинката (РАР) за да се утврди автентичноста.