Пердика I: Разлика помеѓу преработките

Пердика кој на овој начин воспоставил власт и застанал на престолот во Македонија. Од Apr избегале кај Илирите тројца браќа, кои биле потомци на Темен; тоа биле Гаван, Аероп и Пердика. Откај Илирите, преминувајќи ги планините, втасале во Горна Македонија, во градот Лебаја. Таму се главиле слуги за плата кај владетелот, и тоа, едниот ги пасел коњите, другиот говедата, а најмладиот од нив, Пердика, козите и овците. Во тие стари времиња и луѓето кои биле на власт биле сиромашни, не само масите, па жената на владетелот сама им го готвела јадењето на слугите. И секогаш кога печела леб, лебот на слугата Пердика сам од себе нараснувал двојно. Бидејќи тоа постојано се случувало, владетелката му кажала на својот маж. Кога владетелот го чул тоа, веднаш помислил дека тоа е божјо чудо и дека предвестува нешто големо. Затоа ги повикал слугите и им рекол да си одат од неговата земја. Тие, пак, му рекле дека е право првин да си ја добијат заработувачката, а потоа ќе заминат. Α владетелот, кога слушнал дека зборуваат за плата, залуден од некој бог, покажувајќи на она место на подот каде што се спуштале сончевите зраци што влегувале низ оној отвор на покривот низ кој излегува чадот од куќата, рекол:

Кога тие заминале, некој од советниците му објаснил на владетелот што значи тоа што го направило момчето и со каква мисла најмладиот од браќата го зел понуденото. Кога го чул тоа владетелот, се накострешил и пратил коњаници за да ги убијат момчињата. Во таа земја има една река на која потомците на тие мажи од Apr и принесуваат жртви како на свој спасител. Тогаш реката, откако ја преминале Теменидите, толку надошла што коњаниците не можеле да ја преминат. Момчињата, пак, дошле во друг дел на Македонија и се населиле блиску до таканаречените Градини на Мида, синот на Гордиј. Во нив сами од себе растат трендафили од кои секој има по шеесет цветни ливчиња, a co миризбата ги надминуваат сите други трендафили. Во тие градини, како што прикажуваат Македонците, бил фатен Силен. Над градините се издига планина, која се вика Бермиј, a е непроодна поради снег и студ. Откако го зазеле тоа место, браќата, тргнувајќи оттаму, преземале напади, па ги покориле и другите делови на Македонија. (A.M)