Митко Маџунков: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
→‎Награди: ситна поправка
дополнување
Ред 1:
'''Митко Маџунков''' ([[19 март]] [[1943]], [[Струмица]]) е [[Македонци|македонски]] [[романсиер]], [[раскажувач]], [[драмски автор]] и [[есеист]].
 
== Биографија ==
Митко Маџунков е роден во {{роден во|Струмица}} на {{роден на|19|март|1943}} година. Основното и средното образование ги завршил во родниот град, а дипломирал на [[Филологија|Филолошкиот]] факултет во [[Белград]], на групата општасветка [[книжевност]] исо [[теорија на книжевноста]]. По дипломирањето, тој останал да живее во [[Белград]] и долго време работел како библиотекар-советник во Библиотеката на град [[Белград]], каде што се пензионирал. Во [[1970]] година постанал член на Здружението на писатели на [[Србија]], од [[1986]] година е член на [[Друштво на писателите на Македонија|Друштвото на писателите на Македонија]], а исто така, тој е член на Друштвото на независни писатели. Во [[2006]] година, Маџунков се преселил во [[Македонија]]. Во [[2003]] година бил избран за член на [[МАНУ]] надвор од работниот состав, а во [[2007]] постанал редовен член на МАНУ.<ref>Митко Маџунков, ''Убиј го зборливото куче'', Три, Скопје, 2011, стр. 251.</ref>
 
== Творештво ==
Својот пробив на литературната сцена Маџунков го постигнал во Белград и долго време бил потценет во [[Македонија]]. Сепак, подоцна, таа неправда била исправена и, како признание на високиот квалитет на неговата проза, Маџунков бил избран за член на [[Македонска академија на науките и уметностите|Македонската академија на науките и уметностите]]. Основна одлика на творештвото на Маџунков е епскиот карактер на неговите [[Роман|романи]]. Неговите романи се големи по обем при што тие се испреплетуваат помеѓу себе. Оттука, некои главни и епозодни ликови се провлекуваат во повеќе негови романи. Притоа, во изборот на ликовите и ситуациите, Маџунков често внесува автобиографски елементи. Тој пишува во манирот на јужноамериканскиот волшебен [[реализам]], т.е. во неговите дела провејуваат чудни настани, необјасниви случки, необични ликови итн. Сепак, многу често во неговите дела се вметнати ликовите, местата и легендите од струмичкиот крај.<ref>Роберт Алаѓозовски, "Последниот писателски бард", ''Економија и бизнис'', година 16, број 182, август 2103, стр. 86.</ref>
 
 
Маџунков е автор на збирките раскази:<ref>Митко Маџунков, ''Убиј го зборливото куче'', Три, Скопје, 2011, стр. 251.</ref>
* Чудна средба (Белград, 1970, Скопје, 2010),
* УбиУбиј го зборливото [[куче]] (Белград 1973, Скопје, 1988 и 2011),
* Над троскотот [[облаци]] ([[Скопје]], 1974),
* Мирисот на земјата (Скопје, 1984).
* Чудна средба/Над троскотот облаци (Скопје, 1986).
 
Исто така, тој има напишано и неколку збирки куси прози:<ref>Митко Маџунков, ''Убиј го зборливото куче'', Три, Скопје, 2011, стр. 251.</ref>
* Меѓата на светот (Белград, 1984, Скопје, 1985 и 1990),
* Парадоксален [[сон]] (Скопје, 1987)
* Бегството и повторното раѓање на зографот, ([[Мелбурн]])
* Дрвото на Нарајана (Скопје, 1998).
* Даровите на [[Небо|небото]] ([[Панчево]], 2007),
* Грабнувањето на [[Европа]] (2008).
 
 
Најпосле, посебно место во неговото творештво имаат романите:
Посебно место во неговото творештво имаат романите:<ref>Митко Маџунков, ''Убиј го зборливото куче'', Три, Скопје, 2011, стр. 251.</ref>
* Кула на Ридот (Скопје 1981),
* ДомотКула на АлександарРидот (Белград, 1980, Скопје, 1981 и 19921999),
* Домот на Александар (Скопје, 1992, Белград, 2004, Скопје, 2005),
* Кон другата земја (Скопје, 1993, [[Битола]], 2008),
* Времето на [[Ирвас|ирвасите]] (Скопје, 2003, [[Софија]], 2010),
* Птиците од ланските гнезда (Скопје, 2013).
 
Најпосле, Маџунков е автор на повеќеесеите:<ref>Митко драмиМаџунков, изведувани''Убиј наго [[театар]]скитезборливото сценикуче'', иТри, објавуваниСкопје, во2011, посебнистр. книги251.</ref>
* [[Штркови|Штркот]] единак и неговото јато (Скопје, 2000),
* [[Чехов]] или Тајната на раскажувањето (Белград, 2006),
* Родното место на [[Литература|литературата]] (Скопје, 2008).
 
 
Маџунков е автор на повеќе драми, изведувани на [[театар]]ските сцени и објавувани во посебни книги:<ref>Митко Маџунков, ''Убиј го зборливото куче'', Три, Скопје, 2011, стр. 251-252.</ref>
* Големиот Смок,
* Сенката
* Пуста земја,
* Пат за [[Лихнид|Лихнидос]],
* Мелница,
* Чудо големо.
 
Најпосле, Маџунков бил составувач на антологијата "Раскази за Белград I-II".<ref>Митко Маџунков, ''Убиј го зборливото куче'', Три, Скопје, 2011, стр. 252.</ref>
 
 
== Награди ==
Маџунков е добитник е на повеќе книжевни награди, како: наградата „Рациново"[[Исидора признание“Секулиќ]]" за збирката раскази "Убиј го зборливото куче" (1974), а„[[Рациново признание]]“ (за романот"Меѓата на светот"Птиците), однаградата ланските"[[Војдан гнездаЧернодрински]]" (за "Големиот Смок" и за "Сенката"), тојнаградата јана добил"Детска радост" за роман на годината (за "Домот на Александар"), наградата на Македонската книжевна фондација за книга на годината (за "Кон другата земја"), наградата "Роман на годината" на "[[Утрински весник]]" за [[2013]] година (за "Птиците од ланските гнезда"), а двапати ја добил годишната награда на [[Струмица]].<ref>Роберт Алаѓозовски, "Последниот писателски бард", ''Економија и бизнис'', година 16, број 182, август 2103, стр. 86.</ref> <ref>Митко Маџунков, ''Убиј го зборливото куче'', Три, Скопје, 2011, стр. 251.</ref>
 
== Наводи ==
{{наводи}}
 
 
{{Никулец за биографија}}
 
{{DEFAULTSORT:Маџунков, Митко}}