Агрегатна побарувачка: Разлика помеѓу преработките

* Ефект на каматната стапка ([[Џон Мајнард Кејнз|Кејнз]])

* Ефект на девизниот курс ([[Роберт Мандел|Мандел]]- Флеминг)

Споменатите ефекти ги откриле погоре наведените економисти, соодветно. Ако тргнеме од реалната претпоставка дека [[потрошувачка|потрошувачката]] од страната на [[Држава|државата]] е константна големина, а сите останати компоненти на агрегатната побарувачка се променливи големини - се менуваат со промените на економските услови во земјата и особено со промените на општото ниво на цените. Ако се промени општото ниво на цените ќе профункционираат погоре споменатите ефекти и ќе предизвикаат промени во потрошувачката, инвестицииите[[инвестиции|инвестициите]] и нето- извозот, а со тоа и промени во агрегатната побарувачка.<ref>Таки Фити, ''Макроекономија'', Економски факултет, Скопје, 2003.</ref>

Според [[Артур Пигу]] ( [[1877]]-[[1959 ]]), номиналната вредност на количината на пари што ја поседуваат потрошувачите е константна големина. Но, во услови на [[инфлација]] ( пораст на општото ниво на цени ) реалната вредност на парите се менува, опаѓа и обратно кога во економијата ќе наспатинастапи општо опаѓање на нивото на цени, потрошувачите со истата сума на пари сега ќе бидат во состојба да купат поголема количина на добра и услуги. Овој ефект кај потрошувачите предизвикува импресија дека се побогати, па при тоа ќе прошат и поголема количина на финални добра и услуги, а со тоа предизвикуваат и зголемување на агрегатната побарувачка.

Големиот и славен економист [[Џон Мајнард Кејнз]] ( ''John Maynard Keynes '') ја претставил суштината на ефектот на [[каматна стапка|каматната стапка]]. Тој смета дека со опаѓањето на општото ниво на цените домаќинставатадомаќинствата со помала количина на пари можат да ги купат истите добра и услигиуслуги, а со тоа кај домаќинставата се ослободил дел од парите кој порано се трошел за купување. Овој вишок на пари домаќинствата можат да го депонираат кај [[Банка|банките]] и врз таа основа да земаат [[Камата|камати]]. Тоа подразбира дека на сметките на комерцијалните банки ќе се зголеми количината на пари кои банките можат да им ја позајмуваат на своите коминтенти. Зголемената [[понуда]] на позајмливи парични фондови ќе дејствува врз намалување на каматните стапки кои ќе ги поттикнат инвестициите, а со тоа ќе се зголеми и агрегатната побарувачка.

Ефектот на [[Девизен курс|девизниот курс]] го објаснуваат економистите [[Роберт Мандел]] и [[Маркус Флеминг]]. Ефектот на богатството и ефектот на каматната стапка предизвикуваат и депрецирање на девизниот курс. Имено, смалените каматни стапки во земјата ќе ги поттикне домашните инвеститори да бараат [[Профит|попрофитабилни]] пласмани за својот паричен [[капитал]], а тоа можат да го направат доколку ги продадат домашните [[Обврзница|обврзници]] и да купат странски обврзници кои носат повисока камата. Поради ова, на домашниот [[девизен пазар]] ќе се појави поголема количина на домашни пари за да се купат странски пари кои потоа ќе се инвестираат во странски обврзници. Курсот на националната парична единица ќе депресирадепрецира, со што се стимулира нето- извозот, односно домашните производи стануваат поефтинипоевтини за странците. Зголемениот нето- извоз ќе предизвика и зголемување на агрегатната побарувачка.