Агрегатна побарувачка: Разлика помеѓу преработките

Агрегатната побарувачка ни го покажува вкупното количество на финални добра и услуги коешто различните сектори на економијата се подготвени да го купат и да го потрошат при различни општи нивоа на [[цена|цените]]. На ниво на вкупната економија финални добра и услуги побаруваат следните сектори: секторот на домаќинствата ( C ), секторот на [[Претпријатие|претпријатијата]] ( I ), државниот сектор односно [[буџетот]] ( G ) и [[надворешна трговија|надворешно-трговскиот]] сектор ( X-M ). Значи, агрегатната побарувачка ја креираат претходно споменатите сектори:<ref>Таки Фити, ''Феноменологија на економските кризи'', Економски факултет, Скопје, 2009.</ref>

Секторот на домаќинствата троши најразновидни финални добра и услуги, како што се: храна, облека, станови, [[телевизор|телевизори]], [[Автомобил|автомобили]] итн. Деловниот сектор т.е секторот на претпријатијата троши најразлични видови инвестициони добра: фабрички хали, машини, опрема и сл. Државата преку [[Буџет|буџетот]] се јавува како еден од најголемите потрошувачи на финални добра и услуги во [[Економија|економијата]] – од моливи и [[хартија]], храна и облека за [[Војска|војската]] и [[полиција|полицијата]] до [[Тенк|тенкови]] и [[Подморница|подморници]]. Надворешно-трговскиот сектор го остварува [[извоз|извозот]] и [[увоз|увозот]] на различни добра и услуги (X - извоз, M - увоз). Како компонента на агрегатната побарувачна надворешно-трговскиот секотр најчесто се означува со терминот нето-извоз, кој може да биде позитивен (доколку извозот на земјата го надминува увозот) или негативен (доколку увозот на земјата го надминува извозот).