Википедија: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с incorrect interwiki |
внесување на нови податоци |
||
Ред 1:
Младен Крстевски, Кратово, 25 август 1953 година. Театарски, филмски и ТВ актер, режисер, сценарист.
Роден е во Кратово во 1953 година. Во 1955 година неговата фамилија се доселува во Велес каде тој го завршува основното и средно образование. Во 1973 година се запишува на Академијата за театар, филм и ТВ во Скопје (сега, Факултет за драмски уметности). Дипломира во 1976 / 77 година.
Првото негово вработување е во Народниот театар во Штип. По една година заминува во Драмскиот театар - Скопје каде работи на паушал се до неговоот заминување во ЈНА. Во 1982 година се враќа во Велес каде се вработува во Народниот театар ,,Јордан Х.К Џинот,, Таму го завзема едно од врвните актерски места настапувајќи во бројните театарски претстави, особено во комедиите.
ТЕАТАРСКА И ФИЛМСКА ДЕЈНОСТ:
Секако, најзначајната улога ја остварува во пиесата ,,Гроф Миливој,, од Ристо Крле, по која улога е запомнат како врвен мајстор на комедијата. За улогата на Гроф Миливој на театарските игри во Прилеп ја добива наградата за најдобар млад актер во 1980 година. Секако најзначајни театарски улоги му се: Крал Иби, Наредникот(Полицајци), Лапнијаре (Хамлет од Долно Дивјаци), Ломов (Просидба), Карион (Плутос), Склавин (Пречистување), Раскоњников (Злосторство и казна, Јордан Џинот (Расколникот од Хетиим), Дон Жуан (Дон Жуан), Радован трети (Радован трети) и други.
Основач е на Меѓународниот фестивал на античка драма - Стоби во 2001 година. Е прв иницијатор за започнување со работа на Народниот театар од Велес за настап со театарски претстави во античкиот театар во Стоби во 1992 година. Основач е на наградата Петре Прличко која ја доделува градот Велес и Народниот театар ,,Ј.Х.К. Џинот. Во 2002 годиан станува прв директор на Меѓународниот фестивал на античка драма - Стоби. Во 2003 година станува директор на Народниот театар ,,Јордан Х.К. Џинот,, во Велес. Во 2008 година во Њу Јорк (САД), во Центарот за култура во копродукција на Народниот театар од Штип и Центарот за култура - Њу Јорк ја режира и игра една од главните улоги во претставата ,,Емигранти,, Најверојатно ова е првата претстава изработена и одиграна во Америка на македонски јазик, од македонски режисер и македонски актери. Во 2006 година тој го напушта Народниот театар од Велес поради политички причини. Продолжува со работа во Народниот театар во Штип каде по првата претства таму по препорака од висок службеник од Министерството за култура на Македонија се препорачува на НУЦК - Штип да престане со играње и со режија во репертоарот на штипскиот театар. Подоцна, во Скопје се приклучува кон театарот Арт Вени Види каде ја продолжува театарската кариера како актер и режисер. Претставите се играат во Салон 19:19.
Во 1994 година во Велес и неговата околина го започнува снимањето на својот прв филм како режисер и сценарист ,,Проколнати,, каде со овој филм Велес станува втор град во Македонија со своја филмска продукција. Премиерите на филмовите се прикажани во Велес, кои филмови подоцна продолжуваат да се прикажуваат во кино салите. Основа во неговите филмови се актерите од Народниот театар од Велес со кој докажува дека и во внатрешноста има извонредни филмски актери.
Како актер има настапено во повеќе од 35 филмови. Најзабележителни улоги на филм му се Градо во филмот ,,Среќна Нова 1949,, улогата на Шиптарот во филмот ,,Тетовирање,, Панцир во филмот ,,Последниот валцер,, Како актер има настапено во неколку странски продукции: ,,Мемед,, во режија на Питер Устинов, ,,Селидби,, режија Саша Петровиќ ,,Мемед, мојот татко,, режија Изет Анај. За улогите во филмовите ,,Среќна Нова 49,, и ,,Црвениот коњ,, е номиниран за наградата Златна арена во Пула (Хрватска).
ФИЛМОГРАФИЈА:
До балчак (режија Столе Попов, 2014)
Старо купуем (режија Младен Крстевски, 2013)
Пушката на татко ми (режија Драган Вељановски, 2011)
Царот и чорбаџиите (режија Драган Вељановски, 2011)
Крчма на патот за Европа (режија Малден Крстевски, 2005)
Марко Цепенков (режија Стојан Стојаноски, 2005)
Андер (режија Горан Тренчовски, 2004)
Св. Климент Охридски (режија Владо Денчов, 2003)
Освета (режија Јан Хиџинс, Холандија, 2001)
Прашина (режија Милчо Манчевски, 2001)
Последниот валцер (Режија Малден Крстевски, 2000)
Старогрчки митови и легенди (режија Младен Крстевски, 1999)
Стотиот клуч (режија Миле Грозданоски, 1999)
Во светот на бајките (режија Миле Грозданоски, 1999)
Јордан Џинот (режија Димитар Христов, 1998)
Збогум на дваесетиот век (режија Александар Поповски/Дарко Митревски, 1998)
На Балканот не се пие чај (режија Младен Крстевски, 1998)
Заборавени (режија Младен Крстевски, 1995)
Проколнати (режија Младен Крстевски, 1994)
Пред дождот (режија Милчо Манчевски, 1994)
Светло сиво (режија Александар Поповски/Дарко Митревски,1993)
Биринчето (режија Стојан Стојаноски, 1992)
Леонид Јанков (режија Стојан Стојаноски, 1992)
Сеобе (режија Саша Петровиќ, Србија/Франција, 1989)
Ѓорѓи Сугарев (режија Стојан Стојаноски, 1988)
Викенд на мртовци (режија Коле Ангеловски, 1988)
Хај - фај (режија Владимир Блажевски, 1987)
Глас (Италија, 1996)
Среќна Нова 49 (режија Столе Попов, 1986)
Климент Охридски (режија С. Раваси, 1986)
Јазол (режија Кирил Ценевски, 1985)
Црвениот коњ (режија Столе Попов, 1983)
Од зад грб (режија Благој Андреев, 1983)
Скопски сновиденија (режија Димитрие Османли, 1983)
Јужна патека (режија Стево Црвенковски, 1982)
Време, води (режија Бранко Гапо, 1979)
Пресуда (режиа Трајче Попов, 1977)
Волшбното самарче (режија Ацо Алексов, 1975)
Прва вечер (режија Димитрие Османли, 1973)
Учителот (режија Васил Ќортошев)
Калуѓер (Австрија)
Мемед (режија Питер Устинов, Велика Британија)
Илинден (режија Димитрие Османли, )
Мемед, мојот татко (режија Изет Анај, Германија)
| |||