[[Податотека:TOMS Global Ozone 65N-65S.png|thumb|left|350px|Глобална месечна просечна количина на вкупниот озон од 1980.]]lef
Научниците веруваат дека нивото на озон се менува периодично како последица на постојаните природни циклуси како што се годишните времиња, ветровите и разните долгорочни варијации на сончевото зрачење. Истотака, [[вулкан]]ски ерупции можат да исфрлат материјал во атмосферата кој може да води до уништување на озонот.
Почнувајќи од раните 1970-ти, научниците нашле докази дека човечките активности го нарушуваат озонскиот баланс или рамнотежа. Човечкото создавање на хемикалии кои содржат хлор, како што се [[хлорофлурокарбонатите]] (CFC) додале дополнителен фактор кој го уништува озонот. CFC се соединенија составени од хлор, [[флуор]] и [[јаглерод]] сврзани заедно.<ref>{{цитирана веб страница|url=http://www.eia.doe.gov/oiaf/1605/archive/gg97rpt/chap5.html|title=Halocarbons and Other Gases|accessdate=2008-06-24|language=English|author=Energy Information Administration/Emissions of Greenhouse Gases in the United States 1996|date=[[2008-06-24]]}}</ref> Бидејќи тие се многу стабилни молекули, не реагираат лесно со други хемикалии во долниот дел на атмосферата. Една од неколкуте сили која може да го расцепи молекулот на CFC е УВ-зрачењето. Во долната атмосфера, CFC молекулите се заштитени од УВ-зрачење од самата озонска обвивка. Така CFC молекулите може да мигрираат недопрени нагоре кон стратосферата. Иако CFC молекулите се потешки од возухот, воздушните струења и процесите на мешање на атмосферата ги носат во стратосферата.
ферата. Една од неколкуте сили која може да го расцепи молекулот на CFC е УВ-зрачењето. Во долната атмосфера, CFC молекулите се заштитени од УВ-зрачење од самата озонска обвивка. Така CFC молекулите може да мигрираат недопрени нагоре кон стратосферата. Иако CFC молекулите се потешки од возухот, воздушните струења и процесите на мешање на атмосферата ги носат во стратосферата.
Кога молекулите на CFC се во стратосферата, тие веќе не се заштитени од ултравиолетовите зраци. Бомбардирани од сончевото УВ-зрачење, CFC молекулите се распаѓаат, ослободувајќи атоми на хлор. Слободните атоми на хлор тогаш реагираат со озонските молекули, земајќи еден кислороден атом за да формираат хлор моноксид, оставајќи молекули на обичен кислород.
