Српско-бугарска војна: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Tropcho (разговор | придонеси)
додаване на шаблон
Tropcho (разговор | придонеси)
с додаване на дел наводи
Ред 76:
Објавувањето на војната од страна на српската влада наишло на големо незадоволство кај населенито од скоро сите европски земји. Во Чешка се пишувало дека кралот Милан започнал братоубиствена војна, поради што бил наречен и Каин. Малкумина во Европа верувале дека Бугарија ќе победи во војната, туку спротивно, скоро сите сметале дека Србија, која имала искусна, добро подготвена и виооружена армија, ќе извојува лесна победа. Еден од најголемите песимисти за бугарска победа бил и англискиот премиер Солзбери, кој во моментите непосредно пред почетокот на војната го поттикнувал бугарскиот кнез Александар I на непосредни преговори со кралот Милан.
Во обединувањето на Бугарија, српскиот крал Милан и премиерот Гарашанин гледале опасност и по самиот биолошки опстанок на српскиот народ, а исто така во создавањето на една голема бугарска држава тие гледале и такво нарушување на балканската рамнотежа, поради кое целокупноста на Србија и нејзиното ширење кон југ биле доведени во непосредна опасност. Меѓутоа, тоа била политички неоснована и погрешна проценка на вистинската состојба, која Србија, како последица на кралскиот апсолутизам, ја одвела во еден потфат спротивен на основната национално-политичка мисла на српскиот народ, а применувајќи го токму таквото начело бугарскиот народ и владата во 1885 г. го оствариле своето национално обединување. Застанувајќи против бугарското обединување во името на божемната балканска рамнотежа и божемната борба против измислената опасност за српскиот народ, политичките и воените врвови собрани околу кралот Милан, не ги изразувале интересите нити на српскиот народ, нити на српската буржоазија. Српската буржоазија и нејзините најизразити претставници, како радикалите и либералите, се повикувале на начелото на народноста и се залагале за тоа Србија да има други правци на ширење т.е. на југ и југоисток каде се наоѓала Турција, а не тие кон исток кон Бугарија, каде Србија ја туркале кралот Милан и неговата влада.
== Извори ==
 
{{наводи}}
== Литература ==
* Слободан Јовановиќ, ''Српско-бугарската војна. Дискусијата во дипломатска историја'', Белград 1901-та