Вирус: Разлика помеѓу преработките

Вирусот е нуклеинска киселина обвиткана со заштитна белковинска обвивка-капсула.Вирусите се разликуваат од другите [[Микроорганизам|микроорганизми]] по нивната помала големина и релативно едноставните структури. Најмалите вируси се [[парвовирус]]ите кои можат да имаат дијаметар од само 25 [[Нанометар|нм]]. [[Поксвирус]]ите се најголемите познати вируси, и нивниот дијаметар достигнува и до 300 нм, токму на границата на видливост под [[светлински микроскоп]]. Обично [[Бактерија|бактериите]] имаат дијаметар од 1.000 нм или повеќе. Податоците за градбата на вирусите се добиени со употреба на неколку техники, вклучувајќи [[Електронски микроскоп|електронска микроскопија]] (ЕМ). Границата на резолуцијата на еден традиционален ЕМ е околу 5 нм. Со понапредните ЕМ техники (како [[Криогенски електронски микроскоп|криогенскиот ЕМ]], при што испитуваниот примерок веднаш се смрзнуваНанометамрзнува наместо да се фиксира со хемикалии), заедно со компјутерските техники, можат да се видат и помали структури (од 1-2 нм). [[Рентгенска структурна анализа|Рентгенската кристалографија]] е единствен метод со кој може да се добие резолуција на атомско ниво. Малите вируси кои даваат униформни честички можат да се кристализираат. Првото набљудување на вирус на атомско ниво било во [[1978]].

Постои голема разновидност меѓу вирусите, малку основни дизајни на градба. Капсидите се структури кои ги содржат вирусните [[геном]]и и многу од нив имаат икосаедарска симетрија. [[Икосаедар]]от е тридимензионално и затворена рело која се состои од дваесет еквилатерални триаголници. Виралните [[белковина|белковини]] р|нм]]. [[Поксвирус]]ите се најголемите познати вируси, и нивниот дијаметар достигнува и до 300 нм, токму на границата на видливост под [[светлински микроскоп]]. Обично [[Бактерија|бактериите]] имаат дијаметар од 1.000 нм или повеќе. Податоците за градбата на вирусите се добиени со употреба на неколку техники, вклучувајќи [[Електронски микроскоп|електронска микроскопија]] (ЕМ). Границата на резолуцијата на еден традиционален ЕМ е околу 5 нм. Со понапредните ЕМ техники (како [[Криогенски електронски микроскоп|криогенскиот ЕМ]], при што испитуваниот примерок веднаш се ссе организирани во комплекси познати како капсомери кои ја образуваат површината на икосаедарот.