Филота (митологија): Разлика помеѓу преработките

Избришана содржина Додадена содржина
нова страница
(нема разлика)

Преработка од 19:09, 24 октомври 2013

Филота (Филотес), (грчки: Φιλότης) во старогрчката митологија била божество на дружењето и нежноста.

Митологија

Филота е претставувана како дух на дружењето, нежноста, па дури и на сексуалниот чин, на што укажува нејзиното име.

Според Хесиод, Филота е ќерка на Никта. Кога титанот Крон го кастрирал својот татко Уран, и му ја презел власта, Никта многу се разлутила и од бес ги родила, по пат на партеногенеза, освен Филота и: Мом (вината, критиката), Морос (судбината, проклетството), Танат (смртта), Хипна (сонот), Харон, Онеирите (сништата), Хесперидите (вечерите), Керите (насилнaта смрт), Мојрите (судбината), Немезида (одмаздата), Апата (измамата), Герас (староста) и Ерида (караницата, раздорот).

Според Хигин, пак, негова мајка е Никта, но татко му е Ереб.[1]

Нејзина спротивност се Никеите (караницата, раздорот), деца на Ерида.

Толкување

Според некои извори, Хесиод во својата „Теогонија“ ги спомнува Никеите (раздорот) и Филота (пријателството) како ознака за крајниот принцип на устројството на космосот.[2]

Наводи

  1. Филота
  2. Frank Reynolds, David Tracy. Myth and philosophy: Никеа и Филота стр.98