Коста Паница: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Грешно тълкувани извори и небивалици. |
Одбиена последната промена во текстот (од Jingiby) и вратена ревизијата 3158519 на Bobi987 Ivanov |
||
Ред 11:
'''Костадин (Коста) Атанасов Паница''' (1857-1890) бил армиски офицер и мајор во бугарската армија. Учесник во бунтови и востанија против отоманската власт во Бугарија и Србија, организатор на македонското иселеништво во Бугарија, доброволец во Српско-турската војна (1876-1878 г.), Руско-турската војна (1877-1878) и Српско-бугарската војна (1885).
Коста Паница е роден во Трново, северна Бугарија, во 1857 г. Потеклото му е од трновското село [[Дебелец]].<ref>Историјата на родот на Паница датира уште од пред 1700 година. Дедиње му биле многу строги и опишале целата негова историја. "Ги чувам некои стари бумаги, таму сè е напишано на многу стара хартија, со специјално мастило, најверојатно со перо. За тоа кој што има работено со што се занимавал, кој со кого бил партнер, и конечно причината за смртта на секој ", раскажува д-р Паница. Презимето му тргнува од периодот 1690-1710 година. Тогаш неговите предци живееле во Великотрновското село Дебелец. [http://www.segabg.com/article.php?id=37326 Васил Паница: Род без памет е род без иднина, Екатерина Терзиева, в-к “Сега”, 15.12.2006 г.]</ref><ref>''Паница, броен род, кој продолжува да дава видни личности. Историјата на родот започнува околу средината на 18 век, кога Димитар (овчар или орач) од селото Дебелец се преселува во Трново.'' Кой кой е сред българите ХV-ХIХ в: 501 имена от епохата на османското владичество, Илия Тодев, Издател Анубис, 2000, стр. 205.</ref> Кон 1690 година неговите предци живееле во Дебелец, а околу средината на 18 век, се преселиле во Трново. Историчарот од [[Оксфордски универзитет|Оксфорд]] [[Ричард Џ. Кремптон]], од друга страна, во своите трудови вели дека Мајор Паница исто така имал и [[Македонци|македонско]] потекло<ref>[http://books.google.mk/books?id=iL06AAAAIAAJ&q=macedonia#v=onepage&q=panitsa&f=false R. J. Crampton: A Short History of Modern Bulgaria (1987) , p. 34]</ref><ref>[http://books.google.mk/books?id=Ylz4fe7757cC&pg=PA105&dq=macedonian+major+panitsa&hl=en&sa=X&ei=H6NgUvruMsaz4ATQkoGYCQ&ved=0CDUQ6AEwAg#v=onepage&q=macedonian%20major%20panitsa&f=false R. J. Crampton: A Concise History of Bulgaria (Cambridge Concise Histories), 2005 , p. 105]</ref>. И [[Исаија Мажовски]], современик нa Паница, го вбројува меѓу македонските офицери, што исто така укажува на неговото делумно македонско потекло<ref>[http://macedonia-history.blogspot.com/2006/11/isaja-radev-mazovski-mazovski-isaja.html Исаија Радев Мажовски: "Възпоминания", Софија, 1922 г., стр. 30]</ref>.
Учествува во Априлското востание (1876). По неуспехот на востанието пребегнува во Романија и Украина. Го посетува Военото училиште во Одесса (1875-1876).<ref>“Освободителната война 1877-1878”, ДИ "П.Берон", Софија, 1986, стр. 127</ref> Доброволец е во Српско-турската војна во одредот на генерал-мајор Черњаев. На 21 октомври 1876 г. пристапува во Руската армија, во VI-а дружина на III-а Ополченска бригада. Борбите се кај Стара Загора и превалецот Шипка. Награден е за храброст и унапреден во повисок чин - подпоручник. Во 1878 г. Паница, заедно со Љубен Каравелов, Марко Балабанов, Рајчо Николов, Георги и Никола Живкови и други зема учество во работата на комитетот „Единство", чија што цел е да се помагаат бугарските бегалци од Тракија и Македонците бегалци.
| |||