[[Податотека:Dortmund-Kupferstich-Merian.png|thumb|left|Дортмунд во 1647]]
Мало село на местото на Дортмунд било спомнато во официјалните документи од 880 до 885 како '''Тротмани''' (''Throtmanni'')<ref>Rudolf Kötzschke (Hrsg.): Die Urbare der Abtei Werden a. d. Ruhr (= Publikationen der Gesellschaft für rheinische Geschichtskunde XX: Rheinische Urbare). Bd. 2: A. Die Urbare vom 9.-13. Jahrhundert. Hrsg. von Rudolf Kötzschke, Bonn 1908, Nachdruck Düsseldorf 1978, Bd. 3: B. Lagerbücher, Hebe- und Zinsregister vom 14. bis ins 17. Jahrhundert, Bonn 1908, Nachdruck Düsseldorf 1978, Bd. 4,I: Einleitung und Register. I. Namenregister. Hrsg. von Fritz Körholz, Düsseldorf 1978, Bd. 4,II: Einleitung, Kapitel IV: Die Wirtschaftsverfassung und Verwaltung der Großgrundherrschaft Werden. Sachregister. Hrsg. von Rudolf Kötzschke, Bonn 1958</ref>. Откако било уништено во пожар, [[Свет римски цар|светиот римски цар]] [[Фридрих I Барбароса]] повторно го изградил градот во 1152 и престојувал во него две години. Станал [[слободен царски град]] во 1220. Во текот на тој век, бил „главен град“ на Рајна, Вестфалија и Холандскиот круг на [[Ханза]]та.
По 1320, градот се појавува во пишаните докази како „Дропмунде“ и [[Список на највисоките цркви во светот|земјотресот во 1661]] ја урнал crkvata [[Црква Свети Риналд (Дортмунд)|Св. Риналд]]. Во тамките на [[Кралство Прусија|пруската]] Вестфалска покраина, Дортмунд бил окружно седиште во рамките на [[Арнсберг (административен округ)|административниот округ Арнсберг]] до 1875, по што станал урбан округ во рамките на округот. Во текот на индустријализацијата на Прусија, Дортмунд станал главен центар за [[јаглен]] и [[челик]].
