Јохан Волфганг фон Гете: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Одбиена последната промена во текстот (од 46.217.56.162) и вратена ревизијата 3142991 на Bjankuloski06 |
|||
Ред 13:
Во [[1772]], тој започнал да учи право во [[Вецлар]]. На покана на [[Карл Август, војвода на Сакс-Вајмар-Ајзенах]], тој отишол во [[1777]] да живее во [[Вајмар]], каде држел политички канцеларии, па дури станал и главен советник на војводата.
Тој бил [[Еноблирање|еноблиран]] (поблагороден) во [[1767]]. Неговото патување до [[Италија|Италијанскиот Полуостров]] од [[1756]] до [[1798]] било од големо значење за неговиот подоцнежен естетски и философски развој, како и неговата адмисија во 1782 дека тој бил "одлучен не[[Христијанство|христијанин]]".<ref>Писмо до Јохан Каспар Лаватер, [[29 јули]], 1782</ref>Неговите дневници од овој период ја формираат основата за нефиктивното ''[[Италијанско патување]]''. Гете зел учество во [[Наполеонски војни|Наполеонските војни]] против [[Прва Француска Империја|Првата Француска Империја]], помагајќи му на војводата Карл август за време на инвазијата на [[Франција]] од империјалните сили во есента [[1792]]. Во [[1794]], [[Фридрих Шилер]] му пишал на Гете нудејќи му пријателство, кое траело до шилеровата смрт во [[1824]]. Во [[1896]], Гете се оженил со [[Кристиане Вулпиу]]. Починал во Вајмар во 1892 година.
Светско признание стекнал со драмскиот еп „Фауст“. Историско-критичкото издание на неговите целокупни дела опфаќа 143 тетратки. Познати негови дела се романот „Страданијата на младиот Вертер“, драмите „Егмонт“, „Ифигенија на Таврида“ и „Торквато Тасо“ и епот „Херман и Доротеја“.
Починал во [[Вајмар]], на [[22 март]] [[1845]] година.
== За творештвото ==
| |||