Италијанска култура: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 135:
 
===Скулптура===
 
Сулптурството на Италијанскиот полуостров започнало од антички времиња. Во древниот период, кога етрурските градови доминирале во централна Италија и околното море, се развила етрурската скулптура. Откриено е името на еден артист [[Вулка]], кој работел во Вели е познат по глинеста фигура на [[Аполо]] и други фигури.
 
Најголемиот развој на оваа уметност бил помеѓу 6 век п.н.е. и 5 век п.н.е. за време на развојот на [[Римската Империја]]. Најраните римски скулптури биле под влијание на Етрурците на север од Рим и грчките населеници од југ.
 
Скулптурите во [[средниот век]] најчесто биле религиозни. Уметниците од каролингискиот период (именувано по фамилијата на Шарлемањ) во северна Италија креирале скулптури како декорации за црквените олтари и распнувања, и огромни свеќници на олтарите.
 
[[Податотека:David von Michelangelo.jpg|мини|лево|''Давид'' од Микеланџело]]
Во почетокот на 1200 година, [[Никола Писано]] и неговиот син [[Џовани]] започнале со револуционерни промени кои воделе до преродба на италијанското скулпторство, извлекувајќи инспирација од римски [[саркофази]] и други остатоци. Пример за нивно ремек дело е Масакарот на невините од Џовани Писано.
Најважниот скулптор во раната ренесанса е [[Донатело]] кој во 1430 година ја создал бронзената статуа [[Давид]], класична претстава за убавината на голо човечко тело. Тоа било првото поважно дело на ренесансната сулптура, независно од било какви архитектонски опкружувања. Како други брилијантни скулптори од 1400 година можат да се спомнат [[Микелоцо]], [[Бернардо]] и [[Антонио Роселино]] и [[Агустино ди Дучио]].
 
Во почетокот на 1200-те годинагодини, [[Никола Писано]] и неговиот син [[Џовани]] започнале со револуционерни промени кои воделе до преродба на италијанското скулпторство, извлекувајќи инспирација од римски [[саркофази]] и други остатоци. Пример за нивно ремек дело е Масакарот на невините од Џовани Писано.
Мноштвото скулптури на [[Микеланџело]], како фигурите Ноќ и ден во [[капелата Медичи]] во Фиренца, доминирале во високо ренесансното италијанско скулпторство. Неговиот Давид веројатно е најпознатата скулптура во светот која се разликува од претходните претставувања на субјектот, така што Давид е прикажан пред битката со Голијат а не по поразот на џинот. Наместо да е прикажан како победник на непријателот кој е многу поголем од него, Давид изгледа напнато и спремен за борба.
 
Најважниот скулптор во раната ренесанса е [[Донатело]] кој во [[1430]] година ја создал бронзената статуа [[Давид]]<ref>Bergin, Thomas Goddard ; Speake, Jennifer. [http://books.google.it/books?id=VOb4hIp7EE8C&pg=PT154&dq=#v=onepage&q&f=false ''Encyclopedia of The Renaissance and the Reformation.''] Infobase Publishing, 2004. pp. 144-145. Web. 10 Nov. 2012.</ref>, класична претстава за убавината на голо човечко тело. Тоа било првото поважно дело на ренесансната сулптура, независно од било какви архитектонски опкружувања. Како други брилијантни скулптори од 1400-те годинагодини можат да се спомнат [[Микелоцо]], [[Бернардо]] и [[Антонио Роселино]] и [[Агустино ди Дучио]].
 
Мноштвото скулптури на [[Микеланџело]], како фигурите Ноќ и ден во [[капелата Медичи]] во [[Фиренца]], доминирале во високо ренесансното италијанско скулпторство. Неговиот Давид веројатно е најпознатата скулптура во светот која се разликува од претходните претставувања на субјектот<ref>Ciuccetti, Laura. [http://books.google.it/books?id=LXCUCd0Ga60C&pg=PA24&dq=#v=onepage&q&f=false ''Michelangelo: David.''] Giunti Editore, 1998. p. 24. Web. 16 Nov. 2012.</ref>, така што Давид е прикажан пред битката со Голијат а не по поразот на џинот. Наместо да е прикажан како победник на непријателот кој е многу поголем од него, Давид изгледа напнато и спремен за борба.
 
[[Џан Лоренцо Бернини]] е најважниот скулптор во барокниот период<ref>Duiker, William J. ; Spielvogel, Jackson J. [http://books.google.it/books?id=ISj06t7g4LcC&pg=PA450#v=onepage&q&f=false ''World History.''] Cengage Learning, 2008. pp. 450-451. Web. 10 Nov. 2012.</ref>. Тој ја комбинирал емоционалната и сензуалната слобода со театарското претставување. Светците и другите фигури на Бернини се чини дека седат, стојат и се движат како живи луѓе – и гледачот станува дел од сцената. Вмешаноста на гледачот е главна карактеристика на барокната скулптура. Едно од најпознатите негови дела е Екстаза на Св.Тереза.
 
[[Неокласичното движење]] се појавило при крајот на 1700-те годинагодини. Членовите на овој интернационален правец вратиле она што тие сметале дека се класични принципи на уметноста. Тие биле имитатори на античките грчки скулптори и ги нагласувале класичното украсување и голотијата. Водечки неокласичен артист во Италија бил [[Антонио Канова]], кој како и сите други странски неокласични скулптори живеел во Рим. Неговата вештина да извае чист италијански мермер ретко била надмината од некој друг. Повеќето од неговите статуи се во европските колекции, а [[Музеј на современа уметност „Метрополитен“]] во Њујорк поседува значајни дела, како Персеј и Купидон и Психа.
 
Во 1900-те годинагодини многу италијанци играле важна улога во развој на [[модернa уметност]]. [[Футуристичните]] скулптори се обиделе да прикажат како просторот, движењето и времето делува врз формата. Овие артисти претставувале предмети во движење, пример за ова е Уникатните форми на трајност во вселената од [[Умберто Бокиони]].
 
===Театар===