Разлика помеѓу преработките на „Валкан танц“

| writer = [[Еленор БергштајнБергстејн]]

'''''Валкан танц''''' е американски романтичен филм од 1987 година. Напишан од Еленор БергштајнБергстејн и во режија на Емил Ардолино, во филмот како главни улоги се појавуваат Патрик Свејзи и Џенифер Греј како и Синтија Родос и Џери Орбах. Приказната е драма за созревање, која го прикажува созревањето на една тинејџерка преку врска со инструктор по танц на кој таа налетува за време на семејниот летен одмор.

Првично, ниско-буџетен филм од нова продуцентска компанија, Great American Films Limited Partnership, и без големи звезди (освен легендата на Бродвеј Џери Орбах во споредна улога), Валкан танц станaл огромен хит во билетарниците. До 2009 година заработил над 214 милиони долари ширум светот. Тој е првиот филм кој се продал во повеќе од милион копии како домашно видео а саундтракот за Валкан танц вродил два мулти-платинести албуми и многу синглови вклучувајќи го" [[„(I've Had) The Time of My Life"Life“]] кој ги освоил наградите Golden Globe и наградата од Академијата за најдобра оригинална песна и Греми наградата за најдобар дует.

Летото,1963 година, 17-годишната Френсис “Бејби” Хаусман (Греј) од Њујорк заминува на годишен одмор со нејзиното богато семејство во Келерман,одмаралиште на планините Катски.Бејби планира да го посетува колеџот Маунт Холиоки да ја изучува економијата на неразвиените земји и подоцна да да влезе во мировните мисии.Таа е именувана по Френсис Перкинс,првата жена на кабинетот во САД.Нејзиниот татко,д-р Џејк Хаусмен (Орбах) е личен лекар на Макс Келерман (Џек Вестон) односно сопственикот на одмаралиштето. Бејби се заљубува во Џони Кесл (Свејзи) инструкторот по танц во одмаралиштето, одговорен на персоналот задолжен за забавата.

Додека му носи лубеница на Били (братучедот на Џони Кесл), Бејби е поканета на една од тајните забави на персоналот по работното време и го набљудува “валканиот„валканиот танц”танц“ (т.е. Мамбото) за прв пат. Таа е заинтригирана од валканиот танц и добива краток импровизиран час. Подоцна, Бејби открива дека партнерката на Џони Пени Џонсон (Родес) е бремена од Роби Гулд (Макс Кантор) , келнер кој е женкар и кој се забавува (и кој ја изневерува) сестрата на Бејби, Лиза. Бејби дознава дека Роби не планира да направи ништо во врска со бременоста (како што тој вели некои луѓе бројат/сметаат, некои не) па Бејби обезбедува пари од нејзиниот татко за да го плати нелегален абортус на Пени. Џејк се согласува да и ги даде парите на Пени и покрај нејзината таинственост во врска со тоа за што ќе бидат искористени заради довербата која Џејк секогаш ја имал во неа. Во нејзините обиди да помогне, Бејби исто така станува заменикзамена-танчер на Пени за важна изведба на Шелдрјек, блиско одмаралиште каде што Џони и Пени настапуваат годишно.

Престојното шоу бара од Џони да ја подготвува Бејби да ја научи потребната рутина. Додека Џони ја учи Бејби да танцува се разгоруваат страстите и почнува романса да се развива романса. Нивната изведба на Шелдрок се одвива прилично добро , иако Бејби е премногу нервозна за да го изведе подигнувањето што претставува кулминација на танцот.

Кога ќе се вратат во Келерман тие дознаваат дека нелегалниот абортус на Пени бил неуспешен оставајќи ја во очајничка болка. Бејби го доведува татко и да и помогне, но тој погрешно го толкува одговорот на Џони на прашањето додека ја лекува Пени со тоа што верува дека Џони е тој што ја забременил.

Поради тоа, откако Џејк ќе и го спаси животот на Пени, тој и забранува на Бејби да има било што со Џони или со неговите пријатели. Џејк е бесен на Бејби поради тоа што го лажела и ја изневерила неговата доверба. Сепак, Бејби се искрадува и го посетува Џони во неговата соба истата вечер каде што ја заокружуваат нивната романса во развој со интимен танц.

Врската на Џони и Бејби најпосле се обелоденува откако Џони е обвинет за кражба на паричник на еден од гостите на одмаралиштето и не е во состојба да даде веродостојно алиби. За да спречи Џони да биде отпуштен Бејби признава дека Џони не можел да биде одговорен бидејќи таа вечер била со него во неговата кабината. Иако Џони е ослободен од обвинението, Макс сепак го отпушта Џони поради непочитување на забраната да има афера со гостите. Несебичната постапка на Бејби го инспирира Џони да сфати дека “постојат„постојат луѓе кои се спремни да застанат во одбрана на другите без разлика што тоа ќе ги чини”чини“.

На финалното шоу за таленти на сезоната, Џејк му дава на Роби чек за да и помогне да ги подмири трошоците на медицинската школа. Тогаш Роби доброволно признава дека ја забременил Пени и ја навредува по што Џејк луто му го зграпчува ковертот. Исто така, на изненадување на сите, иако Џони е отпуштен и ја има напуштено зградата, тој се враќа во одмаралиштето за да го изведе последниот танц на сезоната со Бејби критикувајќи ги семејството Хаусман поради нивниот избор за тоа каде Бејби да седи на масата, Џони ја изјавува сега веќе позната линија.

Откако Џони ќе направи краток говор за тоа како “Френсис”„Френсис“ го направила подобар човек, тој и Бејби ја заслепуваат публиката со фантастичен танц на песната "(I„I've Had) The Time of My Life"Life“ која завршува со успешното дигање на Бејби за прв пат.

По танцот, Џејк му се извинува на Џони и му признава дека згрешил што го напаѓал дека ја вовлекол Пени во невољаневолја. Џејк исто така ја фали Бејби за нејзиното танцување. Филмот завршува така што танцот продолжува и собата се претвара во ноќен клуб, каде што сите (вработени и гости) танцуваат заедно.

Валкан танц,во голем дел е базиран на личното детство на сценаристката [[Еленор БергштејнБергстејн]]. Таа е најмладата ќерка на еврејски доктор од Њујорк која ги поминувала летата со нејзиното семејство во Кетскилс , која учествувала на натпревари за Валкан танц и која како девојче се нарекувала Бејби. Во 1980 година, БергштејнБергстејн го напишал сценариото за филмот на Мајкл Даглас, [[It's My Turn]]. Сепак, продуцентите, исекле ертотска сцена со танцување од сценариото што доста ја разочарало. Подоцна таа смислила нова приказна фокусирана исклучително на танцување. Во 1984 година ја пренела идејата на директорката на МГМ Ајлин Мисел на која и се допаѓала идејата и ги споила Бергштајн со продуцентката Линда Готлиб.

Тие го снимиле филмот во 1963 година со ликот на Бејби базиран на личниот живот на БергштејнБергстејн и ликот на Џони базиран на приказните на Мајкл Терас, инструктор по танцување кој Бергштејн го запознала во Кецкилс во 1985 година, додека ја истражувала приказната.

Таа го завршила сценариото во Ноември 1985 година, но промените во управата на МГМ го ставаат сценариото во пресврт, односно лимбо. Бергштајн тогаш го нуди сценариото по други студија, но е постојано одбивана се додека не го донела во Вестрон Пикчрс, новооформената подружница на студиото Вестрон Инк. со седиште во Стенфорд, Конектикат, водечката независна компанија за домашна видео дистрибуција. Додека ја усовршувале својата понуда за Вестрон, Готлиб и Бергстајн за режисер на филмот ја одбрале Емили Ардолино, кој ја освоил наградата од академијата во 1983 за документарецот, „Тој ми буди желба за танц“. Ардолино никогаш не режирал долгометражен филм, но бил екстремно возбуден за проектот, па дури пратил и порака од онаму каде што бил изолиран заради поротничка должност, инсистирајќи дека тој е правиот избор за режисер.

Тимот Готлиб, БергстајнБергстејн и Ардолино потоа ја презентирале нивната визија за филмот пред претседателот Вестрон, Џон Пејсинџер, и нивниот потпретседател за продукција, Мичел Канолд. До крајот на состанокот Пејсинџер дал „зелено светло“ за проектот, и тој станал првиот долгометражен проект на Вестрон продукцијата. Одобрениот филм бил финансиран со релативно низок износ од 5 милони долари, во време кога просечните трошоци за филм биле 12 милиони долари.

За кореограф, Бергстајн го одбира Кени Ортега, кој бил обучуван од легендарниот танчер Џин Кели. За локација на филмот не нашле погодно место во Кетскилс ( многу од одморалиштата биле затворени во тоа време), па затоа се одлучиле за комбинација на две локации: езерото Лур во Северна Каролина, и Mountain Lake хотелот во Роаноук, Вирџинија, со внимателно уредување за да изгледа дека снимањето е остварено во иста област.

Режисерот Ардолино бил непопустлив да се одберат танчери кои знаат и да глумат, и не сакал да го користи „стенд-ин“ методот, кој бил користен во филмот Флешденс од 1983. За главната женска улога на Френсис „Бејби“ Хаусман, Бергстајн ја одбрала 26 годишната Џенифер Греј, ќерка на актерот и танчерот Џоел Греј, добитник на Оскар за филмот Кабаре од 1972 година, која исто како и татко и била обучена танчерка. Потоа тие барале машка главна улога, првенствено размислувајќи за 20 годишниот [[Били Зејн]], кој го имал саканиот визуелен изглед (првенствено карактерот на Џони требало да биде Италијанец и да има темен егзотичен изглед), но почетните танцувачки тестови кога играл со Греј како партнер не ги исполниле очекувањата. Следен избор бил 34 годишниот Патрик Свејзи, кој бил забележан по неговите улоги во [[The Outsiders]] и [[Red Dawn]], во кој глуми покрај Греј. Тој бил сезонски танчер со искуство од балетот [[Џофри]]. Продуцентите биле одушевени од него, но неговиот агент бил против таа идеја. Сепак, тој го прочитал сценариото, му се допаднал повеќеслојниот лик на Џони и ја прифатил улогата и Џони бил сменет од Италијанец во Ирец. Греј не била среќна од изборот, бидејки таа и Свејзи тешко се сложувале во [[Red Dawn]], но кога го извеле танцот на аудицијата, хемијата помеѓу нив била очигледна. Бергсштајн ја опишува како „неверојатна“.

Другите одлуки за улоги биле Бродвејскиот актер Џери Орбах како Др. Џејк Хаусман, татко на Бејби; и Џејн Брукер како Лиза Хаусман, нејзината постара сестра. Бергштајн пробала да и даде улога на нејзината пријателка, секс терапевтот, Др. Рут Вестхајмер и да ја игра Г-ѓа Шумахер, и Џоел Греј како нејзин сопруг. Но, Вестхајмер се повлекла откако дознала дека дека нејзината улога вклучува и крадење. Улогата и се доделила на 79 годишната Паола Труман, а Греј не бил избран. Друга улога оди кај "Cousin[[„Cousin Brucie"Brucie“]], радио лице од Њу Јорк и пријател на Бергстајн. Таа првенствено сакала тој да ја игра улогата на социјалниот директор, но подоцна го замолува да ја игра улогата на магионичарот. Улогата на социјалниот директор оди кај тогаш непознатиот Вејн Најт (подоцна познат по шоуата Сајнфелд и Третиот камен од сонцето). Улогата на мајката на бејби првенствено била доделена на Лин Липтон, која се појавува на кратко во почетокот на филмот кога фамилијата Хаусман се паркира во Келерман Хотелот (таа е на предното седиште неколку секунди; нејзината плава коса е единствен доказ). Се разболува првата недела од снимањето и е заменета со актерката Кели Бишоп, која веќе била избрана да ја глуми Вивиан Пресман, сексуално загреаната гостинка во одморалиштето. Бишоп ја превзела улогата на Г-ѓа Хаусман, а аситентката на кореографијата на филмот, Миранда Герисон ја зела улогата на Вивиан.

Бидејќи летото веќе завршувало тесниот распоред дозволувал само две недели за проби и 44 дена за снимање. Екипата престојувала во истиот хотел во одморалиштето во Маунтајн Лејк во Пемброук, Вирџинија како и во 1927 Лејк Лур Ин &и Спа во Лејк Лур, Северна Каролина. Пробите брзо се претворале во диско забави вклучувајќи ги скоро сите членови од екипата па дури и неиграчите како Џек Вестон.

Играњето и пиењето траело скоро нон-стоп и главните ликови Греј и Свејзи, соживеани со средината , почнувале да се идентификуваат со нивните карактери. БергстајнБергстејн свесна за ова , ги охрабрува актерите да импровизираат во нивните сцени. Таа ја загрева сексуалната тензија и со тоа што изјавува дека без разлика на интимноста и „триењето“ на танцовите чекори, ниту еден од двајцата танчери да немаат никаков друг физички контакт помеѓу себе во наредните шест месеци.

Наспроти уживањето на нејзиниот карактер, Греј подоцна ја опишала водата како „застрашувачки“ ладна, и дека не би влегла во езерото да не била „млада и гладна“.

Релациите помеѓу двата главни ликови варирале во текот на продукцијата. Тие веќе имале проблем во соработката и во нивниот претходен проект, РедRed ДонDawn. Ги средиле работите толку колку да имаат позитивна оцена на аудицијата, но почетната соработка наскоро избледела и тие наскоро се карале пред секоја сцена. Постоела загриженост помеѓу продукцискиот персонал дека неподносливоста помеѓу двете sвезди би го загрозило снимањето на љубовните сцени. Поради ова , продуцентот Бергстајн и режисерот Ардолино ги натерале звездите повторно да ја изгледаат нивната почетна аудиција - онаа со „неверојатната“ хемија. Со ова се постигнал саканиот ефект, Свејзи и Греј биле способни да се вратат на снимањето со обновена енергија и ентузијазам.

Режисерот Ардолино ги охрабрувал актерите да импровизираат, и често ги оставал камерите да снимаат иако актерите скршнувале од сценариото. Еден ваков пример е сцената каде Греј стои пред Свејзи со грбот свртена кон него, и ја става раката горе позади неговата, додека тој поминува со неговите прсти по нејзината рака (слично на позата која се наоѓа филмскиот постер). Иако овој момент бил замислен како сериозен а нежен, Греј била исцрпена и потегот и бил скокотлив и неможела да прекине да се кикоти секојпат кога Свејзи го пробувал, без разлика колку пати Андролино барал да се повтори. Свејзи бил нестрплив да ја заврши сцената, и однесувањето на Греј му станало иритирачко. Сепак, продуцентите одлучиле дека сцената е добра каква што е и ја ставиле во филмот заедно со кикотењето на Греј и иритирачките гримаси на Свејзи. Таа станала една од најпопуларните сцени во филмот, излегувајќи на крајот, како што кореографот Кени Ортега вели “еден„еден од најделикатните и најискрените моменти во филмот“.

Снимањето завршува навремено и во рамки на буџетот на 27 Октомври 1986 година. На никој од тимот не му се допаднало како бил склопен филмот, директорите на Вестром биле убедени дека филмот ќе биде неуспешен. Триесет и девет проценти од луѓето кои го гледале филмот не сфатиле дека абортусот е под-заплет. Во Мај 1987 година, филмот му бил прикажан на продуцентот Арон Русо. Според директорот на Вестрон, Мичел Канолд, реакцијата на Русо на крајот на филмот била, „ Изгорете„Изгорете го негативот, и соберете го осигурувањето“.