Транспирација: Разлика помеѓу преработките

Во најголема мера транспирацијата се одвива преку [[стоми]]те – '''стоматална'''. Испуштањето на водената пара преку стомите се одвива кога тие се отворени. Стомите се отворени додека се тургоресцентни. Тургоресцентноста на стомнините клетки се одржува со приливот на осмотски активните материи (добиени со ензимско разградување на скробот на растворливи шеќери) со чие присуство се покачува концентрацијата на вакуоларниот сок. Со тоа тој станува хипертоничен, а самата клетка способна да ја цица водата од околните клетки. Со прилив на водата, стомнините клетки стануваат тургоресцелатни со што се овозможува отворање на стомниниот отвор.▼

Стоматалната транспирација е процес во кој водената пара пред да излезе од листот преку стомниниот отвор, се наоѓа бо интерцелуларните (меѓуклеточните простори) на мезофилот и оттаму дифундира кон отворот (остиолумот) на стомата и преку него во надворешната средина.<br />▼

За разлика од стоматалната, која се регулира со механизмот на отворање и затворање на отворот на стомата, '''кутикуларната транспирација''' претставува процес што не го регулира растението. Таа се одвива кога стомите се затворени, односно во отсуство на стоматалната транспиација. Растенијата од зголемување на кутикуларната транспирација, освен со задебелување на кутикулата[[кутикула]]та, се заштитуваат со образување восочни превлаки и со образување разновидни влакна што го штитат растението од прекумерно загревање.<br />▼

'''Лентицеларна транспирација''' е испуштање на водата преку лентицелите[[лентицели]]те, а се врши кај старите изданоци на дрвенестите растенија. Во однос на другите видови таа транспирација е најслаба..▼